Maandag was zo’n dag waarop ik geneigd was om de hele dag in bed te blijven liggen. Ik was moe, ik had buikpijn en verder voelde ik me ook een beetje grieperig zijn. Maar in bed blijven liggen was natuurlijk geen optie, want er moest toch voor Nomi gezorgd worden.
Toen Nomi wat kleiner was, was het niet zo erg als ik een dag niet zo lekker was. Dan lagen we lekker samen op de bank en Nomi vond dat heerlijk. Maar dat hoef ik nu niet meer te proberen. Het enige dat Nomi wil, is kruipen en gaan staan. Het liefst de hele dag door. Lekker bij mij liggen is voor haar geen optie meer, ze kruipt meteen over me heen. En om haar nou de hele dag in de box te leggen, leek me ook niet zo’n goed plan.
Dus ik moest me er maar overheen zetten, en doen wat ik normaal ook doe. Ik nam een paracetamol, een vitamine C tablet en we gingen gewoon door. Ik blijf natuurlijk moeder, en het niet lekker zijn moest maar even wachten. We deden dus gewoon de dingen die we normaal ook doen. En toen voelde ik me eigenlijk ook niet echt slecht meer. Totdat ik Nomi’s luier verschoonde, voor het eerst vond ik hem echt stinken.
Gelukkig ging Nomi ’s middags zonder tegen te werken gewoon even slapen, en had ik even me time. Ik installeerde mezelf op de bank met een kop thee en ik begon aan The O.C. (waar ik na twee afleveringen al behoorlijk verslaafd aan raakte).
De rest van de dag ging zijn gangetje, maar ik moet zeggen dat ik wel blij was toen Nomi om 19.00 uur moe werd, en ik haar naar bed kon brengen.
Voor Nomi was het gewoon een normale dag, voor mij was het een dag waarop ik me voor het eerst realiseerde dat moeders niet ziek kunnen zijn.
Hoe ziet een dag er bij jou uit, als je ziek bent?
Haha ik vorige week ook de hele week ziek, dikke ellende, zeker als je nog 2 kinderen hebt die naar school moeten.
Heb er ook over geschreven, alleen even kijken wanneer ik het inplan
Was het een eendagsgriep? Of nog steeds niet lekker?
Ik heb geen idee hoe ik het straks doe. Ik heb wel een aantal keer gewerkt (gastouder) terwijl ik ziek(ig) was. Vaak dan alles op standje traag en relaxt. Kinderen iets meer vrijheid geven, met duidelijke regels. Dat ging vaak wel goed.
Ik voel mij regelmatig niet goed en dan ben ik blij dat Sarah zich zo goed weet te vermaken. Je voelt je inderdaad schuldig maar ik weet inmiddels ook dat het helemaal niet nodig is…
Gelukkig vindt Spencer het prachtig als ie bij me mag liggen op de bank of bed en we samen naar de laptop kijken. Hij is daar nog net klein genoeg voor. De ellende komt hier nog!
Als ik ziek ben dan wordt er wat meer televisie gekeken en doen we heel rustig aan 🙂
Ben je weer zwanger?
Nee haha.