Tijdens mijn zwangerschap van Nomi had ik me best veel voorgesteld van die roze wolk. Ik zag een hele relaxte kraamtijd voor me waarin ik vooral veel knuffelde met Nomi en waarin ik me nergens zorgen over maakte. De uren die ik ’s nachts wakker zou zijn zou ik overdag weer inhalen en ik zou vooral veel gaan genieten. Die kraamtijd liep toch een beetje anders en ook tijdens de eerste week met Lenn zat ik niet echt op een roze wolk. Om mij heen hoor ik van veel mensen dat ze niet echt een roze wolk hebben gehad en ik vraag me af of het niet een beetje overschat is.
De kraamtijd van Nomi stond vooral in het teken van haar gewicht. Ze kwam niet genoeg aan, er werd getwijfeld of de borstvoeding wel goed zou zijn en ik begon echt zenuwachtig te worden van die weegschaal van de kraamverzorgster. Zo ongeveer alles draaide erom. Bij iedere voeding werd er gekeken of ze wel goed en lang genoeg dronk en het ging bijna alleen nog maar over Nomi’s gewicht. Achteraf gezien was dat nergens voor nodig, maar het overschaduwde de kraamtijd nogal. Een echte roze wolk heb ik daardoor niet gehad.
Bij Lenn had ik gehoopt dat ik een paar uur na de bevalling naar huis zou mogen, maar doordat het een keizersnee werd, liep dat toch even anders. Toen we eenmaal thuis waren gedroeg Nomi zich totaal niet als zichzelf en ik maakte me best wel zorgen om haar. Ik dacht dat het kwam door de komst van haar broertje, maar later bleek ze waterpokken te hebben. Dat was natuurlijk niet leuk, maar ik was wel opgelucht toen ik merkte dat het niet door Lenn kwam.
Daarna kon ik wat meer gaan genieten, maar dat was eigenlijk pas na de kraamweek. Net als bij Nomi trouwens. De eerste tijd is gewoon best zwaar; je bent druk, moe, alles is spannend, et cetera.
Die echte roze wolk waar je vaak verhalen over hoort, heb ik niet gehad. Maar ik heb het idee dat er meer mensen zijn die dat niet hebben gehad dan wel.
Hoe was dit bij jou?
Het was sowieso anders dan verwacht. Bij Jamie was ik de keer ingeknipt en dat herstel was pijnlijk, dikke week niet kunnen zitten en toen begonnen de hechtingen ook nog eens pijn te doen. Na de bevalling van Fenna mocht ik niet zitten door mn bekken. Beperkt je zo enorm, dus het was niet zo mooi als dat ik mij had voorgesteld.
Zo herkenbaar. Bij ons was de weegschaal ook een obsessie. Niet leuk! Daarnaast lagen wij 5 dagen in het ziekenhuis maar was ik liever thuis. Het herstel ging niet zo vlot, jammer genoeg.
Ik kan me goed voorstellen dat je door die omstandigheden niet echt van de eerste weken hebt kunnen genieten. Lijkt me heel lastig als alle artsen zich zoveel zorgen maken en er echt bovenop zitten, terwijl je eigenlijk het liefst gewoon van je kindje zou willen genieten.
Alles behalve een roze wolk!
Kwam ook vooral doordat mijn zoontje ruim 7 weken te vroeg geboren is met een gewicht van een kilo en daardoor wekenlang in het ziekenhuis moest blijven liggen.
Maar ook toen hij eenmaal thuis was en de kraamvisite op gang kwam heb ik geen roze wolk gehad.
Ik weet wel zeker dat dat een zwaar overschat iets is!
Ik had dat ook niet. Hoewel ik wel de druk voelde om te Genieten.
Mijn spruit dronk slecht. Snapte de borst niet maar sliep veel. Onze kraamverzorgster was een held. Mede dankzij haar heb ik wel een roze wolk gehad. Ik had me ingesteld op geen roze wolk aangezien ik dit ook veel om me heen zie, maar dat viel bij mij dus mee, of misschien had ik hem juist door de negatieve verwachten wel.
Heel begrijpelijk! En herkenbaar ook hier! -x- Mama van Dijk
Heb ook geen roze wolk gehad hoor. Vond het vooral hard werken en zwaar!
Pas na jaren ontdekte ik dat je niet altijd een roze wolk hoeft te ervaren. Heb me er al die tijd schuldig om gevoeld. Dus nee, hier ook geen roze wolk. Ik vond het onwerkelijk, was vooral onzeker en bang dat ik het niet goed deed.
Onze kleine meid is nu een maand oud. Ik had tijdens de zwangerschap echt een roze wolk, maar toen ze geboren werd niet meer. Ik geniet echt wel van het knuffelen en naar mijn kindje kijken en ik hou ook echt enorm van haar, maar zo in de wolken als tijdens de zwangerschap voel ik me niet meer. Heeft ook met D-MER te maken en met de slapeloze nachten denk ik.