Voor het eerst naar de peuterspeelzaal

psz

Maandag was het zover, we hadden een intake op de peuterspeelzaal. Van tevoren werd me verteld dat Nomi tijdens het intakegesprek op de groep zou blijven en als het goed ging, mocht ze de rest van de ochtend blijven. Ik had Nomi uitgelegd dat ze naar ‘school’ (want dat kent ze van haar nicht) ging, dus ze wist een beetje wat er zou gaan gebeuren.

Toen ik haar maandagochtend in de auto zette, zei ze zelf al ‘Nomi school’. We reden naar de peuterspeelzaal en ik wees haar aan waar haar school was. Natuurlijk moest ik even een fotootje maken voordat we naar binnen gingen, en binnen vond Nomi het allemaal heel spannend. Ze zat zo ongeveer aan mijn been vastgeplakt en ondertussen keek ze haar ogen uit. Ik liep met haar de groep in en Nomi wilde samen met mij overal kijken. De leidster vroeg of Nomi wilde tekenen en dat wilde ze wel. Ze ging aan tafel zetten, ik vertelde Nomi dat ik eventjes wegging. Ze was zo onder de indruk van alles dat ik nauwelijks een reactie kreeg. Ik zei ’tot zo’ en ik ging met één van de leidsters naar een andere ruimte voor het intakegesprek.

Tijdens het gesprekje werd me van alles verteld en ze wilde wat dingen weten over Nomi. Na ongeveer een half uur waren we klaar en we gingen terug naar de groep. Daar zat Nomi met de andere kindjes aan tafel fruit te eten. Ze legde haar fruit weg en ze rende naar me toe. ‘Mamaaa! Nomi stoeltje zitten!’ Als ze kleine stoeltjes ziet wil ze er altijd op zitten, dus ze was helemaal blij. Ik vertelde haar dat ik even naar huis zou gaan, dat zij daar bleef en dat ik haar straks weer op zou halen. Samen met één van de leidsters zwaaide ze me uit en het ging prima.

Thuis zat ik vooral op de klok te kijken om te zien of ik haar al op kon halen, want ik was heel benieuwd hoe ze het zou vinden op de peuterspeelzaal. Uiteindelijk stond ik haar 10 minuten te vroeg op te wachten en even later kwam ze aan de hand van één van de leidsters naar me toe. Ik kreeg te horen dat ze heel leuk mee had gedaan en dat ze geen traan had gelaten.

Toen we naar huis reden zat ze volop te kletsen. ‘Kindje knuffel geven’, ‘kindje hoera’ (er was een kindje jarig), ‘Nomi tekenen’, et cetera. Toen ik vroeg of ze het leuk had gehad zei ze ‘school leuk’, dus ik ga er vanuit dat ze het naar haar zin heeft gehad.

Thuis heeft ze een broodje gegeten en daarna heb ik haar naar bed gebracht, waar ze vervolgens heel lang nog heeft liggen kletsen over de peuterspeelzaal.

9 gedachten over “Voor het eerst naar de peuterspeelzaal

  1. Sylvia schreef:

    Superfijn dat Nomi het zo leuk heeft gehad en niet gehuild heeft. Hier was het echt een drama huilen, gillen en schreeuwen. De allerlaatste keer zelfs bijna twee uur nonstop. Toen heb ik gezegd. We doen het niet meer. Nu een half jaar later gaan we het nog eens proberen. Ben benieuwd hoe het nu gaat.

  2. Tineke schreef:

    Dat klinkt allemaal hartstikke goed! Meestal moeten kinderen huilen wanneer ze voor het eerst naar de peuter gaan en afscheid moeten nemen van hun mama. Je kunt maar trots zijn op zo`n flinke dochter!
    Liefs

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.