Afgelopen zaterdag was het zover. Nomi en Lenn gingen voor het eerst samen logeren. Nomi had al een paar keer gelogeerd, maar Lenn nog nooit. Wij hadden een feestje en we wisten dat het wel eens laat zou kunnen worden. Daarom brachten we Nomi en Lenn naar mijn schoonouders, en konden wij gaan en staan waar we wilden. Best fijn, maar het was ook wel heel gek, zo zonder kinderen. Maar we maakten er goed gebruik van!

18.00 uur; dáááág!

Rond 18.00 uur brachten we Nomi en Lenn weg. Nomi snapte heel goed dat ze bij haar opa en oma zou blijven slapen en ze had er heel veel zin in. Lenn snapte er niet zoveel van, maar hij riep wel heel enthousiast ‘oma oma oma oma!’. Toen we naar huis wilden gaan dacht Lenn dat hij ook mee zou gaan, en gaf zijn opa en oma een kus… ‘Eh Lenn, jij blijft hier, en wij gaan weg.’ Dat vond hij wel prima, en we kregen een kus.

Thuis zonder kinderen

Het feestje begon om 21.30 uur, dus we hadden nog even. Ik besloot eerst mijn nagels eens te lakken en lekker een serie te kijken, totdat mijn nagels droog waren. Ik had de hele dag al zin om eens even lekker te tutten, want daar kom ik normaal gesproken weinig aan toe. Eerst deed ik een maskertje en daarna deed ik mijn make-up. Ik begon drie keer weer opnieuw, want ik was het behoorlijk verleerd!

Maar ik had alle tijd, dus dat was geen probleem. Ook hoefde ik niet zachtjes te doen en kon ik (net als vroegâh) de muziek lekker hard aanzetten. Voor het eerst in ruim 3 jaar kon ik na 7 uur ’s avonds mijn haren föhnen, want niemand had er last van. Ik zong lekker hard mee met de muziek, ik vroeg Bart die beneden televisie zat te kijken wat hij aan wilde (Báááááárt, wat wil je ááááááán?), want er was toch niemand die ons hoorde. We hebben momenteel geen buren, dus we konden even lekker asociaal doen haha!

Zou het goed gaan?

Ondertussen keek ik wel iedere 10 minuten op mijn telefoon, want ik vond het best spannend. Gelukkig kreeg ik na een tijdje een appje van mijn schoonmoeder waarin stond dat beide kindjes lekker lagen te slapen. Yes!

Party-time

We gingen op de fiets naar het feestje. Ik had echt al belachelijk lang niet meer gefietst en ik was het zo ongeveer verleerd. Ze zeggen dat dat niet kan, maar geloof me, ik zag eruit alsof ik nooit eerder op een fiets had gezeten. Uiteindelijk kwamen we, zonder te vallen, aan bij het café.

Daar was het al erg gezellig en al snel had ik mijn eerste wijntje voor mijn neus staan. En daarna nog één… En al snel was ik de tel kwijt. Mijn glas werd continu bijgevuld, want ‘jullie hebben vannacht toch geen kinderen’. Ik besloot er maar lekker van te genieten, want de wijntjes smaakten me erg goed en het was hartstikke gezellig.

Toen was het ‘opeens’ 3.30 uur. Ik snapte er niks van, tot ik me realiseerde dat de zomertijd was ingegaan. Maar dat vond ik wel een mooie tijd om naar huis te gaan. Overmoedig stapte ik op mijn fiets, en meteen ging ik met fiets en al onderuit, pal voor het café. Lekker gênant, en natuurlijk geloofde niemand dat ik op de heenweg ook al amper kon fietsen. Ach ja, die wijntjes hielpen natuurlijk ook niet meer.

Eenmaal thuis vielen we als een blok in slaap, dit soort tijden waren we niet bepaald gewend. De volgende ochtend was het heerlijk om uit te slapen, maar toen ik eenmaal wakker was miste ik Nomi en Lenn toch wel een beetje. Bart ging ze ophalen en toen ze thuis waren, hebben we eerst maar eens lekker geknuffeld!

Hoe ging het logeren?

Gelukkig was het logeren heel goed gegaan. Lenn had heel even gehuild toen hij naar bed moest, maar hij viel vrij snel in slaap. Verder hadden Nomi en Lenn het allebei heel erg leuk gehad!