Dramaandag

dramaandag

Soms heb je van die dagen… Zo’n dag waarop niks lukt, alles tegenzit, en je niet kunt wachten totdat de dag voorbij is. Maandag was hier in huis zo’n dag.

Dramaandag

Het begon al toen Nomi en Lenn net uit bed waren. Ik was me nog aan het aankleden, en ze waren samen op Nomi’s slaapkamer aan het spelen. Ze waren samen aan het lachen en ik dacht nog even ‘ze hebben wel heel veel lol zeg’. Toen ik op Nomi’s kamertje kwam zag ik dat ze zaten te smeren met een rietjesbeker met water, die naast Nomi’s bed stond. De vloer was nat, Nomi’s poppen en knuffels waren nat en ze waren zelf ook helemaal nat… Hun kleertjes die ik ze net had aangedaan konden dus weer uit en ik was not amused. En Nomi? Zij zei dat het een grapje was.

En toen rende Mateo naar buiten

Onze kitten Mateo is ontzettend snel, en probeert regelmatig om naar buiten of naar boven te gaan. Ik vind het niet zo heel erg als hij naar boven gaat, maar buiten is toch een ander verhaal. Hij is namelijk nog niet gecastreerd en ook nog een beetje te jong om buiten te komen.

Maandagochtend had meneertje het weer voor elkaar. Ik deed de achterdeur open om Guusje binnen te laten, en Mateo rende naar buiten. Hij verstopte zich onder de bosjes en ik kon niet bij hem. Dus daar stond ik, in de stromende regen, mijn kitten te roepen. Oh, en op dat moment hadden we eigenlijk al in de auto moeten zitten op weg naar de peuterspeelzaal. Ik lag op mijn knieën en uiteindelijk kon ik hem pakken en bracht ik hem snel naar binnen.

Stuurslot?!

We stapten snel in de auto en we reden naar de peuterspeelzaal. Toen ik naar huis wilde rijden, kon ik de auto niet starten omdat de sleutel niet om wilde draaien. Stuurslot, dacht ik. Ik bewoog het stuur, maar er gebeurde niks. Ik probeerde het nog een keer en de auto deed helemaal niks. Ik besloot Bart maar te bellen en gelukkig nam hij meteen op. Hij kwam eraan, en gelukkig lukte het hem uiteindelijk wel. Blijkbaar moet je een paar keer heel hard tegen de sleutel aanslaan als er zoiets gebeurt…

Aan het einde van de ochtend moest ik Nomi weer ophalen, en gelukkig startte de auto toen wel. Ik dacht, dat gebeurt vast niet nog een keer. ’s Middags deden we boodschappen en toen we naar huis wilden rijden, zat het stuur weer muurvast. Ik sloeg meteen tegen tegen de sleutel en gelukkig kon ik de auto toen wel starten. Maar toen ik thuis de autosleutel uit het contact haalde, zag ik dat ik hem nogal verbogen had…

Je snapt vast wel dat ik erg blij was toen het avond was! Hebben jullie ook wel eens zo’n dag?

8 gedachten over “Dramaandag

  1. Stephanie schreef:

    Dat eerste klink stiekem wel schattig, maar kan me voorstellen dat het op maandagochtend minder leuk is. Ik heb ook wel eens van die dagen hoor, altijd blij als ik hem dan weer heb overleefd en de dag voorbij is!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.