‘Ik vind mijn school niet meer leuk. Mag ik nu naar de basisschool?’ vraagt Nomi regelmatig. Ze weet best dat dat nog niet kan en dat ze eerst vier moet worden. ‘Maar zullen we dan even op de basisschool vragen of ik al mag komen?’ Zo werkt dat natuurlijk niet. En eigenlijk vindt ze het best leuk op de peuterspeelzaal, maar ik merk aan alles dat ze heel erg toe is aan de basisschool.

‘Waar ga ik naartoe?’

‘Waar ga ik vandaag naartoe?’ ‘We gaan even boodschappen doen en verder zijn we thuis.’ ‘Oh…’ Dat is soms toch wel een beetje een tegenvaller voor haar. Dat kan ik vaak wel goed maken door iets leuks met ze te gaan doen. Naar de speeltuin of naar de kinderboerderij bijvoorbeeld. Maar aan de andere kant vind ik dat ze zich ook thuis wel moet kunnen vermaken. Dat kan ze ook wel hoor, maar ik merk dat ze wel echt toe is aan de basisschool.

Iedere dag naar school

Ze heeft ook een vrij goed beeld van de basisschool. ‘Ik mag dan iedere dag naar school. Alleen als papa vrij is ben ik ook vrij. En ik ga dan leren schrijven en leren lezen. En ik leer dan ook Engels praten.’ Ze wil ontzettend graag leren lezen en schrijven. Aan de ene kant denk ik, blijf nog maar lekker even klein. Maar nu ze er echt vaak om vraagt, gaan we toch soms samen schrijven. Ze wil dan dat ik haar naam schrijf en dan schrijft zij het na. Daarna vraagt ze om andere namen en woorden en ze is helemaal trots als ze iets heeft opgeschreven. Laatst heb ik wat oefenboekjes gekocht om een beetje te leren schrijven en wat was ze daar blij mee!

‘Echt niet eerlijk!’

Op de peuterspeelzaal speelt ze nu alleen met meisjes die even oud of net iets ouder zijn dan zij. En die meiden zijn ook allemaal heel druk bezig met de basisschool. Nomi weet precies wie er naar dezelfde school gaan als zij en dat vindt ze natuurlijk heel erg leuk. Eén van haar vriendinnetjes is begonnen met wennen op de basisschool en daardoor weet Nomi dat je ook al naar de basisschool kan als je nog drie bent. En je raadt het waarschijnlijk al; nu wil Nomi ook. Het is ‘echt niet eerlijk’ dat Nomi nog niet mag, en haar vriendinnetje wel. Uiteindelijk snapte ze dat ze nog even moet wachten tot ze bijna vier is, en dan mag zij ook.

Na de eerste wendag op de basisschool van haar vriendinnetje ging Nomi meteen vragen hoe het was op de basisschool. Ze wilde alles weten. Toen Nomi weer thuis was, had ik het idee dat de basisschool weer het onderwerp van de ochtend was geweest. ‘Ik wil ook graag naar de basisschool mama!’. Ja schat, nog eventjes…