Een tijdje geleden schreef ik nog dat ik voor 99% zeker was dat er geen derde kindje zou komen. Maar zoals jullie vorige week hebben kunnen lezen, ben ik zwanger van ons derde kindje! Een paar dagen nadat ik het online zette, begon ik te twijfelen. Ik las het artikel terug en ik las alleen maar angst. Ik was bang dat het weer een moeilijke baby zou zijn, en dat was voor het grootste deel de reden om geen baby meer te willen. En toen begon ik me af te vragen of ons gezin wel compleet voelde.
Een derde kindje was eerst nooit uitgesloten
Toen ik zwanger was van Lenn dacht ik ‘Misschien is dit wel mijn laatste zwangerschap. Maar misschien ook niet’. Ook toen hij net geboren was, sloot ik niks uit. Bart was meer van de praktische dingen. En tja, twee kinderen is natuurlijk praktischer. Geen gedoe met drie autostoeltjes, slaapkamerindeling, et cetera.
twijfelen
Aan de ene kant dacht ik ‘We hebben nu een mooi gezin, moeten we het hier niet gewoon bij laten?’ Maar ik begon me steeds meer te realiseren dat ik toch nog wel een kindje zou willen. Want hoe leuk is het, drie kindjes in huis? Het lijkt me heel erg gezellig en natuurlijk ook leuk voor Nomi en Lenn. Na een paar dagen twijfelen wist ik zeker wat ik wilde en ik vertelde het aan Bart.
‘Schat, ik wil eigenlijk nog wel een baby’
Bart keek me aan en dacht dat ik een grapje maakte. ‘Nee hoor.’ ‘Ja, echt wel.’ Bart was er helemaal op ingesteld dat we compleet waren en hij moest even aan het idee wennen. Zijn ‘nee’ veranderde in een ‘ik moet er even over nadenken’ en werd uiteindelijk een ‘ja eigenlijk is het ook best wel heel leuk’.
Bang voor een huilbaby?
De angst voor een huilbaby, waardoor ik eerst besloot om geen derde kindje te willen, is helemaal verdwenen. Gek misschien, maar ik ben er niet meer bang voor. Ik weet dat ik dingen nu heel anders aan zou pakken dan toen Lenn een baby was. Ik weet nu dat ik niet meer af moet wachten en ik weet dat ik vrij weinig heb aan het consultatiebureau. Mocht dit weer een huilbaby zijn, dan weet ik dat ik het anders aan moet pakken en me niet meer moet laten wegsturen.
Heel leuk om te lezen hoe je van gedachten veranderde en Bart ook hihi
Leuk dat je hier nog een blogje over schreef. Kan je zien hoe je mening/ gevoel over tijd kan veranderen! Ik vind het nog steeds een moeilijke kwestie, maar toch zetten wij onze meeste babyspullen toch op Martkplaats. En mocht het ooit weer nodig zijn, dan is het zo weer (terug) gekocht.
Nog gefeliciteerd! Ik denk nu dat ik geen derde meer wil, om exact dezelfde reden als die jij gaf (angst voor weer een huilbaby). Als mijn tweede mijn eerste was geweest had ik zelfs niet geweten of er überhaupt een tweede bij was gekomen. Maar ik sluit het ook niet uit, alleen dan wel over langere tijd pas, als de jongste minstens drie is. Fijn dat Lenn dat ook bijna zal zijn als je uitgerekend bent! Geniet van je zwangerschap
Wat leuk dat er toch een derde komt! Hier heb ik mijn man echt moeten overtuigen voor een derde… Gisteren kwam hij zeggen dat hij een vierde wel zou zien zitten. Hahaha! Maar dat idee heb ik er toch (voorlopig) uit gekregen 😉 ons tweede kindje was ook een enorme huilbaby die meer dan een jaar dag en nacht weende. Ze was 2 jaar toen ze doorsliep. Ik had daar dus ook schrik voor. Maar ons derde kindje was een heel makkelijk en rustig kindje 😉