Een jaar geleden had ik nog nooit van een pizzarette gehoord. Maar toen ik er eenmaal kennis mee maakte, was ik meteen helemaal fan! En niet alleen ik, ook manlief, Nomi en Lenn vinden het ontzettend leuk om te doen. In de zomer gebruikten we hem al eens buiten, en afgelopen weekend besloten we het eens gewoon aan de eettafel te proberen. Oh, en als je hier ook benieuwd naar bent of als je al groot fan bent; lees dan snel verder, want ik mag er eentje weggeven!
Het was iets waar ik tijdens de zwangerschap al over nadacht; de eerste hapjes van Elena. Bij Nomi en Lenn hebben we het totaal anders aangepakt. Nomi kreeg haar eerste hapje toen ze 4,5 maand oud was. Ze kreeg vooral gepureerd voedsel, wat ik voor een groot deel zelf maakte en zo nu en dan kreeg ze een potje. Bij Lenn begonnen we toen hij bijna 6 maanden oud was en we introduceerden vaste voedsel aan de hand van de Rapleymethode.
Wat was ik trots op Lenn, toen hij net begonnen was met vaste voeding. We volgenden de Rapley-methode en dat beviel ons ontzettend goed. Lenn leek alles lekker te vinden en hij deed het hartstikke goed. Maar van dat goed etende kindje is weinig meer over, want we zitten nu al een hele tijd in fase: hongerstaking.
Zelf probeer ik wat duurzamer te leven. Minder weggooien, veganistischer eten, afval goed scheiden, et cetera. Ik heb me er wat meer in verdiept en even later kwam ik RVS broodtrommels en lunchboxen tegen. Veel duurzamer dan boterhamzakjes, en ook beter voor het milieu dan plastic broodtrommels. En ze zijn er in hele leuke uitvoeringen!
Volgende maand wordt Nomi 3, en dat is de eerste keer dat ze gaat trakteren. Maar dan komt de vraag, wát gaat ze dan trakteren? Ik heb het aan Nomi gevraagd en zij komt niet verder dan ‘lekkers’, dus ik ging zelf op zoek. En ik kwam erachter dat veel van mijn collegabloggers over hele leuke traktaties hebben geschreven, dus daar maak ik even gebruik van!