‘Ik vind mijn school niet meer leuk. Mag ik nu naar de basisschool?’ vraagt Nomi regelmatig. Ze weet best dat dat nog niet kan en dat ze eerst vier moet worden. ‘Maar zullen we dan even op de basisschool vragen of ik al mag komen?’ Zo werkt dat natuurlijk niet. En eigenlijk vindt ze het best leuk op de peuterspeelzaal, maar ik merk aan alles dat ze heel erg toe is aan de basisschool.
Ik heb jullie een tijdje geleden al eens verteld dat Lenn behoorlijk televisieverslaafd is. Hij kan echt een hele tijd voor de televisie zitten en hij vindt zo ongeveer alles leuk. Maar ik wil hem natuurlijk niet de hele dag voor de televisie hebben zitten. Oké, soms is het best makkelijk. Als hij televisie kijkt, kan ik even bloggen. Vandaag vertel ik jullie hoe wij omgaan met televisietijd.
‘Die! Die!’ ‘Dat heet een vork, Lenn. Zeg maar vork.’ ‘Die!’ Terwijl Nomi op deze leeftijd bij zo ongeveer ieder voorwerp vroeg ‘Is dat?’, heeft Lenn erg weinig interesse in woordjes. Hij begrijpt al wel veel woordjes, maar ik heb het idee dat hij gewoon geen zin heeft om ze zelf te zeggen.
Lenn doet Nomi regelmatig na. Hij kijkt nogal tegen haar op en hij doet alles wat zij ook doet. Sinds kort wil hij net als Nomi op het potje en op de wc. Vooral het potje vindt hij heel erg interessant, waarschijnlijk omdat hij er zelf op kan gaan zitten. Eerst ging hij gewoon zitten en 2 seconde later stond hij weer op. Maar laatst moest opeens zijn luier af en werd hij er wat serieuzer in.
‘Lenn ik ben Winnie de Poeh, ben jij dan Teigertje? Ja Lenn?’ ‘Ja’, reageert Lenn. Ik heb geen idee wat hij er precies van snapt, maar hij lijkt wel erg geïnteresseerd. Samen kletsen ze en Nomi begrijpt Lenns brabbeltaaltje erg goed. ‘Lenn, nou ben jij de baby, oké?’ ‘Ja baby!’ ‘Oké dan ben ik jouw mama. Ga maar slapen baby, het is bedtijd!’ Lenn gaat op de bank liggen en doet zijn duim in zijn mond. Nomi vindt het heerlijk om over hem te moederen en Lenn vindt het blijkbaar ook wel leuk, want ze hebben erg veel lol samen.