Als Nomi of Lenn iets grappigs zegt, schrijf ik dat altijd op. Als ik dat niet doe, ga ik dat vast vergeten en dat zou zonde zijn. Lenn is inmiddels ruim 4 jaar en een behoorlijke kletskous. Dat levert vaak grappige uitspraken op en vandaag deel ik er weer een paar met jullie!
Lenn is na de zomervakantie begonnen op de basisschool en ik weet niet wie dat spannender vond; Nomi of Lenn. Lenn had er vooral heel veel zin in en hij kon niet wachten om naar de basisschool te gaan. Nomi vond het hartstikke leuk dat haar kleine broertje bij haar op school kwam, en ik was zelf erg benieuwd hoe dat zou gaan. Nomi kan namelijk behoorlijk moederen over Lenn!
Als peuter zei Lenn heel lang dat hij geen jongen is, maar ook geen meisje. Hij zei dan altijd dat hij ‘gewoon Lenn’ is. Als iemand tegen hem zei dat hij een jongen is, werd hij boos. Op de peuterspeelzaal wilde hij ook niet met de jongens meedoen. Als hij met de meisjes mee mocht doen, vond hij het prima. Gelukkig werd daar op de peuterspeelzaal heel leuk mee omgegaan. Vervolgens wilde hij meisjeskleding aan, maar dat hebben jullie waarschijnlijk wel meegekregen. Nu zijn dingen weer een beetje veranderd, en vandaag klets ik jullie even bij.
Laatst vertelde ik jullie al dat Nomi behoorlijk veranderd is sinds ze in groep 3 zit. Ze voelt zich opeens heel groot en dat lijkt met de dag erger te worden. Soms lijkt ze even te vergeten dat ze nog maar 5 is en als ik haar daar aan herinner, wordt me dat niet bepaald in dank afgenomen.
‘Nee, ikke’, zegt ze als ze duidelijk wil maken dat ik haar niet mag helpen, maar dat Elena het zelf wil doen. ‘Ikke kan dat’, beweert ze dan. Maar lang niet alles waarvan ze denkt dat ze het kan, kan ze ook echt. Schoenen aandoen bijvoorbeeld. Ze wil het perse zelf doen, maar als het niet lukt, raakt ze helemaal gefrustreerd. Of eten, dat denkt ze ook zelf te kunnen. En als het haar dan niet lukt om doperwtjes aan een vork te prikken, wordt ze weer boos.