Toen Lenn 3 jaar was, vertelde hij me regelmatig vrij rare dingen. De verhalen begonnen met ‘vroeger, toen ik groot was’, en vervolgens vertelde hij dingen die hij toen deed. Hij had het dan bijvoorbeeld over auto’s waarin hij had gereden, hij vertelde dat hij naar de gevangenis moest en hij zei dat hij moest werken omdat hij een jongen was, en dat meisjes niet hoefden te werken. Creepy, right?
‘Ik wil een poes die Flip heet’, vertelde Elena me laatst. Ze had op Netflix naar Gabby’s Poppenhuis zitten kijken en ze is helemaal fan van Flip de Poes. Ik vertelde dat we geen poezen in huis kunnen hebben, omdat Nomi allergisch is. Nomi vertelde Elena dat ze dan heel veel eczeem krijgt, maar volgens Elena is dat niet waar. ‘Maar mama, die poes doet echt niet allergisch! Dat beloof ik!’.
In de ruim 8 jaar dat ik moeder ben, had ik nog nooit een kind verplicht om z’n bord leeg te eten. Ik vind namelijk dat kinderen zelf wel voelen dat ze vol zitten, en daarom wil ik ze niet verplichten om hun bord leeg te eten als ze zelf niet meer willen eten. Maar de laatste tijd eet Elena ’s avonds ontzettend slecht, en daarom heb ik haar laatst bijna een uur aan tafel laten zitten omdat ik wilde dat ze haar bord leeg at.
Hoewel de peuterfase soms best lastig kan zijn, houd ik er ook wel heel veel van. Want peuters zijn vaak gewoon zó grappig. Zelfs als ze ontzettende peuterpubers zijn, kan ik er vaak nog wel om lachen. En het hoogtepunt van de peuterfase is toch wel de uitspraken. Ik heb de laatste tijd weer wat leuke uitspraken van Elena verzamelend en vandaag kun je ze lezen op mijn blog.
Kleine meisjes worden groot en mijn kleine meisje is echt een kletskousje geworden. Soms zegt ze dingen waarvan ik denk ‘wat?’ en soms zegt ze ontzettend grappige dingen. Vandaag deel ik weer een paar leuke uitspraken van haar met jullie. Lees je mee?