Er zijn kindjes die al vrij snel van 7 uur ’s avonds tot 7 uur ’s ochtends slapen, maar dat zijn toch wel uitzonderingen. Nomi en Lenn sliepen vanaf dat ze ongeveer een jaar oud waren het klokje rond, of nou ja, meestal dan. Bij Elena is het een ander verhaal, zij is namelijk nog steeds niet helemaal van haar late fles af, terwijl ze deze maand anderhalf wordt…
Als je aan kinderen begint, heb je eigenlijk nog geen idee wat je te wachten staat. Toen wij besloten om te proberen om zwanger te raken, dacht ik er nog niet bij na dat we misschien wel een herfstkindje zouden krijgen en we zouden moeten beslissen of ze lang of kort gaat kleuteren. Of dat we misschien wel een zoon zouden krijgen die zich fijner voelt in meisjeskleding. Of dat het maanden duurde totdat we eindelijk een beetje duidelijkheid zouden krijgen over waar het eczeem vandaan komt. Van tevoren weet je dat soort dingen niet, maar je krijgt het er allemaal gratis bij.
Elena is inmiddels 16 maanden. Ze is dus geen baby meer, maar een dreumes. Aangezien ze (ja echt) ons laatste kindje is, zullen we nooit meer een baby hebben. Hoe ik dat vind, vertel ik je vandaag.
Ik was de borstvoeding al een tijdje aan het afbouwen, de laatste tijd kreeg Elena een combinatie van borstvoeding en kunstvoeding. Uiteindelijk dronk ze nog 1 keer bij mij, en laatst heeft ze zelf besloten dat het mooi is geweest. Dus nu ben ik na ruim 3,5 jaar gestopt met borstvoeding en stiekem ben ik best een beetje trots op dat getal.
Toen Elena een paar weken oud was, kwamen we erachter dat ze een verborgen tongriem had. Ik ging met haar naar een lactatiekundige, want de borstvoeding liep niet helemaal zoals het moest. Ze dronk goed, maar het voeden was vrij pijnlijk. Verder had ze telkens zuigblaren op haar lippen en ze deed haar mondje niet zo ver open als Nomi en Lenn dat deden. De lactatiekundige zag dat ze een verborgen tongriem heeft, maar ze wist niet zo goed wat we daarmee moesten doen.