‘Er is zoveel lawaai op de basisschool’, ‘Er was een juf op het schoolplein die heel boos keek’, ‘In de gang waren kindjes ruzie aan het maken’. Voor dat soort dingen is Nomi heel gevoelig. Dat wisten we natuurlijk al een hele tijd, maar op de basisschool wordt het opeens nog een stuk duidelijker.
‘Mama niet weg? Baby niet uitte buik?’ ‘Mama ik wil Zusje zo graag zien!’. Nomi en Lenn zijn er allebei heel erg aan toe om hun zusje te ontmoeten, en het begint ze nu echt te lang te duren. De spanning stijgt en daar kunnen ze niet altijd goed mee omgaan.
Toen ik laatst op Instagram vroeg wat jullie graag wilden lezen op mijn blog, kreeg ik te horen dat jullie benieuwd zijn naar hoe we Nomi en Lenn voorbereiden op de komst van hun zusje. Daar zal ik jullie vandaag wat meer over vertellen.
Nomi keek ontzettend uit naar oudejaarsavond. Mijn ouders, tante en zusje kwamen bij ons en dat vindt Nomi altijd heel erg gezellig. Verder wilde ze graag vuurwerk kijken, dus ik vond dat ze best op mocht blijven. Want met al het lawaai van het vuurwerk zou ze toch niet vroeg gaan slapen. Net als vorig jaar, zeiden we tegen haar dat ze zelf mocht kiezen hoe laat ze naar bed zou gaan. Toen vroeg ze om 20.00 uur aan Bart of hij haar naar bed wilde brengen. Nu ging dat ietsje anders…
‘Ik heb ook nog pepernoten in mijn tas, mam. Die zaten vanochtend in mijn gymschoen op school’. ‘Oh lekker!’ ‘Die mochten we op school opeten, maar dat heb ik niet gedaan. Want ik kon het zakje niet open krijgen.’ ‘Ah gos’, dacht ik meteen. Maar ik weet ook dat Nomi nog moet leren om op de basisschool voor zichzelf op te komen en dingen gewoon moet vragen aan de juf. Dus dat was mijn volgende vraag, ‘Heb je de juf gevraagd of ze je kon helpen?’ ‘Ja, maar de juf was druk. En de andere kindjes konden mijn zakje ook niet open krijgen.’