Het is weer tijd voor een update, Elena is namelijk alweer twee maanden. Wat gaat dat snel zeg, en stiekem vind ik dat niet zo erg. Ik ga haar namelijk steeds leuker vinden!
Tag: Moederschap
Even terugblikken op de kraamweek
Tijdens mijn zwangerschap van Nomi had ik vrij hoge verwachtingen van de kraamtijd. Het viel toen allemaal een beetje tegen, vooral doordat er door de kraamverzorgster nogal moeilijk gedaan werd over de voeding en Nomi’s gewicht. Nomi kwam volgens haar namelijk niet genoeg aan. Terwijl mijn gevoel zei dat het allemaal wel goed zat, werd het genieten toch minder. Ik nam me voor om met Lenn veel meer te gaan genieten van de kraamtijd, maar ook toen viel het tegen. Lenn had vreselijk veel last van krampjes en spuugde heel vaak. Later bleek dat door koemelkallergie en reflux te komen, maar dat wisten we in de kraamweek nog niet. Na twee tegenvallende kraamweken, besloot ik er nu maar niet te veel van te verwachten. Maar deze keer heb ik juist ontzettend genoten! Vandaag blik ik eventjes terug.
Als het maar niet zo gaat als met Lenn…
Iets meer dan een jaar geleden vertelde ik jullie dat er geen derde kindje zou komen. Op dat moment had ik het nog niet zo door, maar later realiseerde ik me dat ik me volledig liet leiden door angst. Angst voor nog een huilbaby, want de eerste tijd met Lenn was alles behalve makkelijk. Tijdens de zwangerschap had ik totaal geen last van die angst, maar na Elena’s geboorte was ik soms wel eens bang dat het weer zo zou gaan als toen met Lenn.
Elena’s eerste maand – wat doet ze het goed!
Elena werd op 29 januari geboren en vorige week realiseerde ik me dat ze helemaal geen eerste vermaanddag (je weet wel, de dag waarop ze 1 maand zou zijn) heeft. 29 februari bestond dit jaar namelijk niet. Op 1 maart was ze dus een maand oud en ik klets jullie weer even bij over haar ontwikkeling, ritme (ja, dat heeft ze al een beetje) en ons eerste bezoekje aan het consultatiebureau.
Een verborgen tongriem, wat moeten we daar nou mee..?
Terwijl ik bij Nomi en Lenn nooit pijn heb gehad tijdens het voeden, had ik de laatste tijd regelmatig last van tepelkloven. Ook lijkt het alsof Elena haar mondje niet zo ver open kan doen en ze heeft telkens veel zuigblaren op haar mond. Daarom leek het me verstandig om een lactatiekundige te bellen en de volgende ochtend mochten we al langskomen.