Je vraagt aan je kind wat hij of zij heeft gedaan op school en je krijgt als antwoord ‘weet ik niet’ of ‘niks’. Herkenbaar? Ik hoorde dat antwoord regelmatig en daarom besloot ik het anders aan te pakken. En nu hoor ik wél wat ze op school hebben gedaan en kletsen ze de oren van mijn hoofd. Benieuwd hoe ik dat voor elkaar heb gekregen? In dit artikel lees je het!

Geef ze even de tijd

Kinderen zijn vaak moe als ze uit school komen. Ze hebben van alles en nog wat gedaan en ze hadden heel veel prikkels om zich heen. Dan is het logisch dat je niet de energie (of zin) hebt om je moeder te vertellen over school. Op het schoolplein vraag ik wel of het leuk was op school, maar de rest van de vragen bewaar ik nog even. Anders vertellen ze me waarschijnlijk toch vrij weinig.

Open vragen stellen

Als ze dan na een beker ranja en een koekje een beetje tot rust zijn gekomen, hebben je kinderen waarschijnlijk veel meer zin om te vertellen over school. Als je vraagt of het leuk was, krijg je waarschijnlijk een kort antwoord. Als je wat meer wil horen over hun schooldag kun je beter open vragen stellen. Een paar voorbeelden van geschikte open vragen zijn;

• Wat was het leukste wat je vandaag hebt gedaan?
• Wat heb je vandaag geleerd?
• Met wie heb je vandaag gespeeld en wat heb je gedaan?
• Ben je nog verdrietig of boos geweest? Waarom?
• Heb je vandaag nog iets grappigs gedaan in de klas?

Met dit soort vragen stimuleer je je kind om meer te zeggen dan alleen ja of nee.

Kletsen tijdens het naar bed brengen

Soms heeft een kind overdag geen zin om veel te vertellen, omdat hij of zij bijvoorbeeld druk aan het spelen is. Het moment dat je kind naar bed gaat is dan misschien een beter moment. Tijdens het klaarmaken kun je vragen stellen, maar de ‘eigenlijk moet je nu gaan slapen, maar we kunnen ook nog wel heel eventjes kletsen’-aanpak werkt hier in huis vaak ook erg goed.

Het komt vanzelf

Vaak zijn het vooral de jongere kinderen die weinig vertellen over school. De kans is groot dat ze de hele terugweg kletsen wanneer ze wat groter zijn. Althans, dat is hier wel zo. En nu Nomi en Lenn in groep 6 en groep 4 zitten, hebben ze soms bijna ruzie over wie als eerste iets mag vertellen over hun schooldag. Ook niet ideaal, maar ik kan altijd wel erg genieten van de verhalen die ik hoor.