Laatst realiseerde ik me dat Simba inmiddels al meer dan een jaar bij ons woont! Eind januari 2024 haalden we hem op, als pupje van 9 weken oud. En inmiddels is hij ruim een jaar oud en echt een deel van ons gezin. Tijd om jullie weer eens bij te kletsen over onze leuke viervoeter!

De puppytijd

Voordat Simba bij ons kwam had ik me uitgebreid ingelezen over de puppy tijd. Ik wist dat het heel lastig zou kunnen worden, en daar was ik op voorbereid. Ik ging uit van het ergste, zodat het alleen maar mee kon vallen. Ik ging er vanuit dat Simba een terror puppy zou zijn, die alles kapot zou bijten en 4 keer per nacht uitgelaten zou moeten worden.

Maar dat bleek ontzettend mee te vallen. Ja, je bent hartstikke druk met puppy’s, maar het was echt niet zo erg als ik had verwacht. Het was eigenlijk juist heel leuk (behalve het opruimen van de poep en plas en het gebijt in tenen), en Simba was zo’n schattige puppy.

Het duurde even totdat hij zindelijk was, maar toen hij een maand of 6 was, was hij volledig zindelijk. Toen lieten we hem nog wel heel vaak uit, maar daardoor bleef de vloer altijd schoon en droog.

Ook het bijten stopte na een tijdje. Na een paar weken snapte hij dat hij wel op zijn speeltjes mochten bijten, maar niet op onze tenen.

Deel van ons gezin

Simba hoort nu helemaal bij ons gezin. De kinderen vinden het geweldig om een hond in huis te hebben en ze zijn echt gek op hem. Elena noemt Simba haar kleine broertje en Simba is altijd helemaal blij als de kinderen terug komen van school.

‘Kleine hond syndroom’

En ja, ik was er van tevoren voor gewaarschuwd… En ook Simba blijkt last te hebben van het ‘kleine hond syndroom’. Hij blaft naar andere honden en gaat vervolgens plat op de grond liggen als ze dichterbij komen… Hij lijkt heel stoer, maar eigenlijk is hij gewoon bang.

Verder wilde hij continu tegen iedereen opspringen en dat vinden de meeste mensen niet erg, maar ik wil het niet hebben. Volwassenen vinden het meestal prima, maar (kleine) kinderen niet altijd, want voor hen springt Simba best hoog. En hij zal echt niet bijten, maar hij hoeft gewoon niet te springen. Daar waren we niet consequent genoeg mee, vooral de kinderen lieten hem tegen hun opspringen, maar daar zijn we nu wel echt mee bezig en hij springt nu een stuk minder.

Gelukkig gaat het verder hartstikke goed. Simba is een ontzettend lieve hond en ik ben heel blij dat we de keuze hebben gemaakt om een hond toe te voegen aan ons gezin.