Een tijdje geleden vertelde ik jullie dat we nadachten over gezinsuitbreiding. En nee, niet nog een baby, want drie kinderen is echt wel genoeg. Het leek ons erg leuk om een hond aan ons gezin toe te voegen en na alle voors en tegens afgewogen te hebben, hakten we de knoop door. En sinds afgelopen zaterdag woont deze lieve pup bij ons!

De knoop doorhakken

Ik wilde 100% achter mijn keuze staan en daarom heb ik een tijdje getwijfeld of een hond nemen een goede keuze was. Het is natuurlijk veel werk en verantwoordelijkheid, je kunt een hond niet overal mee naartoe nemen, et cetera. Maar het leek ons zó leuk!

We kozen voor een hondenras die nauwelijks verhaart, namelijk een maltipoo. Er komen in onze families best veel allergieën voor, ook bij Nomi en Elena. Zij zijn allebei getest op hondenallergie en ze zijn er niet allergisch voor, maar een hypoallergeen hondenras leek ons toch de beste keuze. Een ander voordeel is natuurlijk dat niet je hele huis vol ligt met hondenharen.

Een maltipoo

Begin december gingen we kijken bij een nestje. De vader van de pups is een poedel en de moeder is een maltezer. De pups groeiden daar in huis op, wat wij erg belangrijk vonden. We waren meteen helemaal verliefd en toen één van de pups spontaan tegen Lenn aan kwam liggen, wisten we dat dat onze pup moest worden. Op dat moment waren ze nog maar 2 weekjes oud, dus we moesten nog een hele tijd wachten totdat de pup bij ons mocht komen wonen.

Voorbereiding en de naam uitkiezen

Ik wilde me zo goed mogelijk voorbereiden op de komst van onze puppy. Ik las van alles en ik keek naar webinars en andere video’s om zo veel mogelijk te weten te komen over puppy’s (en honden in het algemeen). We kochten regelmatig spulletjes voor de pup en al snel hadden we een hele bak vol met puppyspullen in de kast staan.

Het uitkiezen van de naam bleek ook niet makkelijk te zijn, want we waren het er totaal niet over eens. We wilden graag een naam die we allemaal enigszins leuk vonden, maar jeetje wat is dat moeilijk. Elena kwam met namen als ‘knotje’ en ‘brokje’, Lenn wilde de pup ‘Mario’ noemen en Nomi’s favoriete naam was ‘Kiwi’.

Na een aantal gesprekken kwamen we opeens op de naam Simba en dat vond iedereen wel wat. Het klinkt lief en je kunt het makkelijk roepen, dus ik vond het een prima naam voor de hond. Niet de meest originele naam, maar we hadden eindelijk een naam die iedereen leuk vond!

Simba in huis!

Afgelopen zaterdagochtend haalden we Simba op. Het was een half uurtje rijden en ik was best zenuwachtig voor de terugreis. Simba lag tussen mijn voeten op een puppy pad, zodat de auto schoon zou blijven. Hij bleek puppy pads al te kennen en hij ging er meteen op zitten plassen.

Ik had me voorgenomen om bij thuiskomst meteen even met Simba naar buiten te gaan, om hem aan te leren dat hij buiten moet poepen en plassen. Simba ging in het gras zitten en keek me vragend aan, hij had geen idee wat nou de bedoeling was. Omdat het hartstikke koud was besloot ik snel weer met hem naar binnen te gaan.

In de woonkamer liep hij te snuffelen en waarschijnlijk was hij op zoek naar een puppy pad, want even later zat hij in de kamer te plassen. Aangezien hij bij de fokker al gewend was geraakt aan puppy pads, besloten we er toch maar één in de kamer en één in de ren te leggen. Niet helemaal volgens plan, maar dingen gaan toch nooit zoals je het van tevoren had bedacht, toch?

Simba was vanaf het eerste moment ontzettend op ons gericht en hij wil het liefst de hele dag spelen en knuffelen, super gezellig! Inmiddels is hij drie dagen bij ons en we hebben het zó leuk met hem! Binnenkort klets ik jullie natuurlijk weer even bij over onze lieve Simba.