Het einde van de zomervakantie komt in zicht en dat betekent dat we weer in het schoolritme moeten gaan komen. We zijn vast niet de enigen die in de vakantie een heel ander ritme hebben dan wanneer de kinderen naar school moeten. Ze gaan later naar bed, ze staan later op, waardoor ook de eetmomenten verschuiven, et cetera. Maar daar komt een einde aan, want ze moeten bijna weer naar school. In dit artikel lees je een paar tips om om de overgang naar het schoolritme soepel te laten verlopen.
Dat waren de woorden waarmee Nomi uit school komt. ‘Wat?’, vroeg ik. ‘Ja, we waren aan het Googelen en toen hebben we mijn ondergoed gevonden. Op jouw blog!’ Hè? Ik zet haar ondergoed toch niet op mijn blog? Zou het dan iets heel ouds zijn, dacht ik. Want zeker nu ze 8 is, zet ik dat soort dingen niet online. ‘We zoeken het thuis wel even op’, zei ik tegen Nomi.
Nomi is de laatste tijd ontzettend bijdehand. Vaak is het grappig, maar soms gaat het ook een beetje te ver. Ze vindt het heerlijk om discussies te starten en ze kletst zo ongeveer 24/7 en dat levert regelmatig leuke uitspraken op. Vandaag deel ik er weer een paar met jullie.
Mijn kinderen maken me regelmatig aan het lachen, maar degene waar ik het vaakst dubbel om lig is toch wel Lenn. Soms doet hij heel erg zijn best om grappig te zijn, want hij vindt het heel leuk als mensen om hem lachen. En soms doet hij helemaal geen moeite, maar is hij toch heel grappig. Vandaag deel ik weer wat leuke uitspraken van hem met jullie.
‘Maar ik vind lezen gewoon stom!’, is iets wat ik hier in huis veel te vaak hoorde. Zowel Nomi als Lenn had vaak absoluut geen zin om te lezen. Ik wil dat ze iedere dag minimaal een kwartiertje lezen, maar dat ging vaak met heel veel strijd. Dus toen dacht ik, dit moet anders. Daarom hebben we besloten om de kinderen geen zakgeld meer te geven, maar leesgeld. Voor ieder boek dat ze lezen krijgen ze een bepaald bedrag, en aan het einde van de maand krijgen ze dat geld. We doen dit nu een paar weken en in dit artikel vertel ik er meer over.