Nomi was net 5 jaar toen ze opeens niet meer in Sinterklaas geloofde. Terwijl ze tussen tientallen kinderen aan het kijken was naar Sinterklaas en de Pieten, zei ze opeens dat het niet klopte en dat het gewoon verklede mensen waren. Lenn stond naast haar en het was natuurlijk niet de bedoeling dat hij (en alle andere kinderen om ons heen) dat zouden horen, dus we gingen snel naar huis zodat we er met zijn tweetjes even over konden praten. Ik heb nog even mijn best gedaan om haar in Sinterklaas te laten geloven, maar dat had al geen zin meer, dus zij gelooft al vier jaar niet meer. Ook Lenn gelooft niet meer in Sinterklaas, maar ze mogen daar natuurlijk niks over zeggen tegen Elena. En dat is soms best lastig voor ze!
Liegen over Sinterklaas
Ik ben geen voorstander van liegen tegen je kinderen, maar omdat Sinterklaas zo’n magische tijd is, laten we ze er wel in geloven. Wanneer ze echt kritische vragen stellen, vertel ik ze de waarheid. Maar zolang ze geen enkele twijfel hebben en genieten van de Sinterklaastijd, laat ik ze er lekker in geloven.
Het geheim bewaren
Toen Nomi wist hoe de vork in de steel zit, heb ik haar heel duidelijk (en vaak) uitgelegd dat ze dat echt niet mocht vertellen aan andere kinderen. Lenn was toen nog maar drie jaar en twijfelde natuurlijk totaal nog niet, en ook haar klasgenootjes geloofden nog in Sinterklaas. En gelukkig heeft ze nooit verteld dat Sinterklaas niet bestaat.
‘Ik weet echt wel dat jullie die cadeautjes kopen hoor’
Bij Lenn liep het allemaal een beetje anders. Afgelopen zomer hadden we het over Sinterklaas en opeens vertelde hij dat hij wel wist dat Sinterklaas niet bestaat. Nomi zat erbij en sloeg gechoqueerd haar handen voor haar mond. Elena zat te spelen en kreeg er gelukkig weinig van mee. Ik heb het er later één op één met Lenn over gehad en ik heb hem uitgelegd dat hij dat niet tegen andere kinderen mag zeggen. Het rare is, dat ik nog steeds niet weet hoe hij erachter is gekomen. Hij zegt dat hij dat ‘gewoon’ weet.
Niks verklappen
Lenn zegt dat er bij hem in de klas wel vaak gepraat wordt over Sinterklaas en dat veel kinderen weten dat Sinterklaas niet bestaat, maar er zijn ook nog wel veel kinderen die wel geloven. Ik heb hem gezegd dat hij er beter niks over kan zeggen, zodat kinderen er niet door hem achter komen hoe het precies zit.
Hier in huis gaat dat ontzettend goed. Elena heeft nog geen enkele twijfel en Nomi en Lenn laten haar lekker in die waan. Ze praten gezellig met haar mee als het over Sinterklaas gaat en soms klinken ze bijna alsof ze zelf ook nog geloven. Toen Elena tijdens het Sinterklaasjournaal bang was dat het Sinterklaasfeest niet door zou kunnen gaan, probeerden ze haar gerust te stellen zonder iets te verklappen. ‘Het komt echt wel goed hoor Elena, want Sinterklaas is super slim’, zei Lenn. Hartstikke lief, en Elena was weer een beetje gerustgesteld.
Tot nu toe wordt er dus niks verklapt, en hopelijk blijft Elena nog lekker even in Sinterklaas geloven!
Wat zijn kinderen daarin toch verschillend! Ik moest die van mij echt noodgedwongen uit de droom helpen omdat ze op school werden uitgelachen anders.
Prachtige foto trouwens : )
5 jaar das al vroeg, mijn kleindochter was 6 wanneer ze het doorhad dat het niet kon.
Wat een heerlijke en fijne foto! Bijzonder hoe ieder verhaal net weer anders is. Al die fases zijn bijzonder.
Mijn ouders vertelde Het in de zomer toen ik een jaar of 7 was. Het kwam niet heel ehct als een schock. Een vriendinnetje van mij heeft toen ze het hoorde heel hard gehuild
Mijn zusje kwam er zelf ook vrij vroeg achter. Ze stond met mama bij de kassa van de supermarkt en ze zegt tegen mijn moeder: ‘mama, die vrouw voor ons is zwarte piet’ (die vrouw speelde inderdaad altijd zwarte piet op het schoolplein bij ons).