Koortsstuipen; je hebt er vast wel eens van gehoord. De naam zegt eigenlijk al wat het precies is: stuiptrekkingen wanneer je kind koorts heeft. Vaak gebeurt dat als de temperatuur opeens snel oploopt. Het lichaam van je kind kan dan opeens gaan schokken en daar kun je behoorlijk van schrikken. Meestal gebeurt dat bij jonge kinderen, het komt voor bij kinderen tot 6 jaar. Lenn is 4 en vorige week kreeg hij opeens koortsstuipen.
zIEK?
’s Ochtends zei Lenn dat hij ziek was. Ik vroeg hem waar hij dan last van had, maar hij vertelde dat hij ‘gewoon ziek’ was. Hij at niet zo goed, maar verder leek het wel mee te vallen. Hij had geen koorts of verhoging en hij danste en rende gewoon door de kamer. Ik dacht, ach, ik laat hem wel een dagje thuis.
We brachten Nomi naar school en Lenn moest natuurlijk ook mee. Ook op het schoolplein viel het allemaal wel mee. Hij ging zelf naar zijn juf toe om te zeggen dat hij ziek was en weer naar huis ging. Ik zei nog ‘nou ja, ziek is een groot woord, maar hij is niet zo lekker’. Vervolgens rende hij rond op het schoolplein en ik dacht nog; hij had best naar school kunnen gaan.
kOORTS
Op de terugweg had hij allemaal verhalen over wat hij thuis wilde gaan doen en waar hij mee wilde spelen. Maar toen we thuis kwamen, liet hij zich op de bank vallen en hij had nergens meer zin in. Hij wilde televisie kijken en toen ik even later aan zijn voorhoofd voelde, was hij hartstikke warm. Hij zei dat hij zich helemaal niet lekker voelde en hij wilde bij mij liggen. Zo gezegd, zo gedaan.
kOORTSSTUIPEN
Hij lag tegen me aan en ik voelde hem steeds warmer worden. Opeens leek hij in slaap te vallen. Niet heel gek, dacht ik, want hij voelde zich natuurlijk niet goed. Totdat hij opeens helemaal begon te schokken. Gelukkig raak ik niet snel in paniek door dat soort dingen, en ik dacht meteen ‘dit is een koortsstuip’. Hij lag al op zijn zij en ik had altijd geleerd dat dat een goede houding is bij dat soort dingen.
Ik had mijn telefoon in mijn hand en ik dacht ‘als het te lang duurt bel ik 112’. Gelukkig duurde het maar een paar minuten. Daarna leek Lenn wakker te worden, maar hij was heel duf. Hij bleef bij me liggen en ik weet niet zeker of hij weer in slaap is gevallen of niet, maar hij lag lekker rustig bij me.
hUISARTS BELLEN
Even later besloot ik toch de huisarts maar even te bellen, voor de zekerheid. De assistente stelde wat vragen en dacht ook dat het om koortsstuipen ging. We hoefden ons geen zorgen te maken, maar als het weer zou gebeuren, moesten we weer even bellen. Ook als hij zieker zou worden moesten we even contact opnemen.
Vervolgens leek het wel ietsje beter te gaan. Lenn wilde niet eten en ook drinken ging heel erg moeizaam, maar hij zat zo nu en dan wel weer rechtop op de bank. Hij was ook niet duf, dus ik maakte me eigenlijk geen zorgen.
Aan het einde van de middag belde de huisarts, die zelf toch wel even het hele verhaal wilde horen. Hij vond het toch wel heftig en adviseerde ons om het goed in de gaten te houden, omdat koortsstuipen niet zoveel voorkomen bij kleuters.
Gelukkig ging het de volgende dag al een stuk beter. De koorts was bijna weg en Lenn was weer lekker zichzelf. En hij heeft gelukkig geen koortsstuipen meer gehad!