Vorige week zaten we even met zijn allen in quarantaine. We waren allemaal verkouden, Lenn had koorts, later kreeg Elena koorts… Er werd heel wat af gehoest bij ons thuis en Lenn had vorige week nog lopen knuffelen met een klasgenootje die nu wegens corona in quarantaine zit. Genoeg redenen om toch maar even een testje te doen, dacht ik.

Zo gezegd, zo gedaan. Ik maakte een afspraak, ik ging er naartoe… En dat was best een bijzondere ervaring. Dit waren een paar gedachtes tijdens de test.

De coronatest

• Wow, over 2 uurtjes kan ik me al laten testen?
• Even kijken waar het precies is. Hè? In een kerk?
• Ja, het is echt blijkbaar echt in een kerk. Nou ja, kom ik daar ook eens een keertje.
• Zou het pijn doen? Zal ik het even Googelen?
• Oh, dat had ik beter niet kunnen doen. Oké, dat gaat dus pijn doen.
• Laat ik mooi op tijd weggaan, dan weet ik zeker dat ik op tijd ben.
• Oké, here we go
• *PIIIIIIEEEEEEEEEEEEEEEP*
• Oh sh*t, de auto is kapot? Oh nee, de motor is oververhit?
• Snel de auto stoppen en manlief bellen.
• Manlief zegt dat ik maar gewoon door moet rijden. Komt vast wel goed, volgens hem. Ehh?
• Wat ruik ik nou? Vliegt mijn auto in de brand? Gaat hij ontploffen? Ik ga hier niet meer mee rijden hoor…
• Ik bel manlief nog wel een keer, die me vertelt dat dat wel goed komt en dat de auto echt niet gaat ontploffen. Dan maar door naar de testlocatie.
• Rijden met een auto waarvan allemaal lampjes branden is enger dan de coronatest zelf….
• Eindelijk, ik ben er. Oh, en ik ben niet de enige.
• WAAROM LOPEN DIE MENSEN HIER TE HOESTEN? DIE HOREN THUIS TE BLIJVEN!
• Oh wacht… Daarom zijn ze hier.
• Wat een rare gewaarwording is dit zeg, zo’n coronatest in de kerk…
• Bijna aan de beurt. Ik zie de mevrouw voor me een heel pijnlijk gezicht trekken. Vervolgens zegt ze iets als ‘jeetje dat was pijnlijk zeg!’ gevolg door, ‘oh sorry, jij moet nog. Sterkte!’
• Ik ben aan de beurt. Er wordt me verteld dat ik eerst een staafje in mijn keel krijg en daarna in mijn neus. Let’s get it over with.
• Nou, dat staafje in mijn keel viel hartstikke mee.
• Oh sh*t, dat staafje in mijn neus niet! Hoe lang duurt dit? Is ze op zoek naar mijn hersenen?
• Gelukkig, ze haalt hem eruit.
• OH TOCH NIET, ZE GAAT WEER TERUG, AUW!
• Thank God, het is klaar.
• Volgens mij heb ik een bloedneus. Oh nee, toch niet.
• Mijn oog traant er nog steeds van.
• Snel naar huis, hopelijk houdt de auto het nog even vol.
• …..
• Zou de uitslag er al zijn?

Ongeveer 29 uur later was de uitslag er. Die was negatief. En ik hoop van harte dat ik me niet nog een keer hoef te laten testen haha!

Hebben jullie je al laten testen op corona? En hoe vond je het?