Inmiddels is het ruim een half jaar geleden dat we besloten om de kinderen leesgeld te geven in plaats van zakgeld, om het lezen te stimuleren. Nomi en Lenn waren allebei geen grote fans van lezen en omdat lezen natuurlijk ontzettend belangrijk is, besloot ik ze ervoor te belonen. In dit artikel praat ik je bij over hoe het nu gaat met het lezen en het leesgeld.

Meer lezen

In het begin waren ze ontzettend fanatiek met lezen. Zo fanatiek dat ze ’s avonds veel te laat gingen slapen en de televisie stond nauwelijks meer aan. Dat duurde maar een paar dagen, maar ze bleven nog wel regelmatig lezen. De eerste maand hebben ze het meeste leesgeld gehad van alle maanden, daarna werd het wat minder. Op zich logisch, want als je ergens net mee begonnen bent, ben je er vaak het fanatiekst mee.

Daarna bleven ze gelukkig wel lezen, hoewel ik ze er regelmatig even aan moet herinneren. Als Nomi en Lenn me vertellen dat ze zich vervelen, stel ik voor om te gaan lezen. Soms hebben ze daar zin in, soms ook niet. Of soms hebben ze geen zin om in hun eentje te lezen, maar willen ze Elena wel voorlezen. Als het bedtijd is en ze willen nog niet slapen, zeg ik dat ze nog wel even mogen lezen. Dat doen ze allebei regelmatig en daardoor worden er per maand nog steeds best veel boeken verslonden.

Tijdschriften

Nomi is gek op tijdschriften, vooral de Tina valt goed in de smaak. Ze vroeg of ze dat ook mocht lezen in plaats van boeken, en dat vind ik prima. Ik heb haar wel meteen even vertelt dat ze voor een tijdschrift minder geld krijgt dan door een boek, maar dat snapte ze gelukkig wel.

Naar de bieb

We kochten regelmatig boeken bij kringloopwinkels en we kwamen eigenlijk bijna nooit bij de bibliotheek. Ik was namelijk bang dat biebboeken kwijt zouden raken of kapot zouden gaan, vooral toen de kinderen nog wat kleiner waren. Inmiddels weten ze wel dat ze zuinig moeten zijn op spullen, zeker als iets niet van hunzelf is. Dus we besloten eens een bezoekje te brengen aan de bibliotheek.

Dat bleek een groot succes te zijn. Nomi vond een boek van Paardenpraat (wat je misschien wel kent van YouTube) en Lenn koos voor een boek over vampiers en andere enge dingen, want dat vindt hij altijd erg leuk. Ze begonnen meteen fanatiek te lezen en Lenns boek was binnen twee dagen al uit. Even later had Nomi haar boek van ruim 100 bladzijdes uit, dus we konden weer terug naar de bieb. Nomi was helemaal gelukkig toen ze een ander Paardenpraat boek vond, en Lenn besloot deze keer meteen twee boeken mee te nemen, want ‘ik heb ze toch super snel uit’. Elena koos een voorleesboekje uit die we inmiddels minstens 10 keer hebben gelezen, en ook zij vindt de bibliotheek erg leuk.

We hebben besloten om lekker door te gaan met het geven van leesgeld in plaats van zakgeld, want het zorgt er echt voor de Nomi en Lenn veel meer lezen.