Zondag wordt Lenn twee jaar en na de zomervakantie begint hij officieel op de peuterspeelzaal. Maar gisteren had ik voor hem een intakegesprek en hij mocht alvast een ochtendje komen wennen. Ik was ontzettend benieuwd hoe dat zou gaan!
Samen met Nomi naar de peuterspeelzaal
Lenn was nog maar net een jaar toen hij al wilde blijven op de peuterspeelzaal. Hij werd boos als we naar huis gingen en hij wilde niet mee. Op dat moment twijfelden we nog wanneer we Lenn naar de peuterspeelzaal wilden laten gaan. Meteen als hij twee is, of wachten we totdat Nomi naar de basisschool gaat?
We besloten ze toch even samen te laten gaan. In principe maar twee maanden, want Lenn begint officieel in september en Nomi gaat in november naar de basisschool. Lenn komt twee keer per week op de peuterspeelzaal om Nomi weg te brengen en weer op te halen, en hij wilde echt graag blijven. Dus ik vond het sneu om hem nog langer te laten wachten.
Bij elkaar in de klas
Het leek me het meest praktisch om ze bij elkaar in de klas te zetten. Anders moeten ze namelijk op andere dagen gaan. Dan zou ik vier dagen per week naar de peuterspeelzaal moeten en altijd één kind weer mee naar huis nemen. En dat zou vooral door Lenn vast niet gewaardeerd worden…
Voor het eerst naar de peuterspeelzaal
Lenn wilde echt nooit mee naar huis als we Nomi weg brachten. Maar iedere keer moest hij toch mee. Tot gisteren. Ik had hem al geprobeerd uit te leggen dat hij mocht blijven, maar ik wist niet of hij het nou echt snapte of niet.
Normaal gesproken gaat hij gewoon even een paar minuten spelen op de peuterspeelzaal. Deze keer besloot ik hem bij Nomi aan tafel te zetten om te gaan knutselen. Ik dacht, dan gaat hij niet zo snel achter me aan als ik wegga. Ik gaf Nomi een kus en ik zei dat ik wegging. Vervolgens vroeg ik Lenn of ik een kus kreeg, maar zijn antwoord was ‘Nee!’. ‘Nou oké, doeg Lenn!’ ‘Da!’
Intakegesprek
Vervolgens had ik een intakegesprek met één van de leidsters en daarna ging ik even boodschappen doen. Lekker rustig, in mijn eentje. Daarna was ik even thuis. Dat was ook best fijn, even zonder kinderen in huis zijn. Maar ik had ook wel heel veel zin om hem op te halen en te horen hoe het was gegaan.
Hoe ging het?
Lenn kwam het klasje uit alsof hij er al jaren kwam. Terwijl Nomi de eerste weken altijd aan de hand van één van de leidsters naar buiten kwam, rende Lenn vrolijk naar me toe. ‘Kijk, ijs!’ en hij liet vol trots zijn lolly zien. ‘Heb je het leuk gehad Lenn?’ ‘Ja, ijs!’. Ah, oké.
Gelukkig kon de leidster me wat meer vertellen. Lenn had even gehuild toen hij realiseerde dat ik echt weg was. Maar al snel ging hij lekker spelen. Hij was lekker zichzelf en liet duidelijk merken wat hij wilde. In de kring vond hij het niet zo nodig om op een stoel te zitten en ook in verschonen had hij geen zin. Hij wilde gewoon spelen.
Hij heeft veel met Nomi gespeeld, maar toen ze buiten gingen spelen had hij haar niet meer nodig. Na het buitenspelen was de ochtend bijna afgelopen en gingen ze nog even in de kring zitten. Er werd een boekje gepakt om voor te lezen, maar daar was Lenn het niet mee eens. Lenn wilde namelijk een ander boekje lezen. Als een kleine directeur wilde hij iedereen even vertellen wat er ging gebeuren. Toen hij niet zijn zin kreeg, was hij boos en wilde hij niet meer in de kring. Gelukkig was het al snel over en ging hij toch maar weer zitten.
En dan zit je kleine broertje opeens in je klas
Nomi vond het wel heel erg spannend dat Lenn ook naar haar school ging. Ik had van tevoren geprobeerd om met haar af te spreken dat ze zich niet teveel zou bemoeien met Lenn. Ze kan namelijk ontzettend moederen over hem. Maar, zoals ik eigenlijk al had verwacht, is dat niet helemaal gelukt.
Het begon best lief met ‘Kom maar bij mij zitten Lenn’, maar het werd al snel ‘Nee Lenn, jij moet zitten! Luisteren Lenn!’. Toen Lenn niet verschoond wilde worden, wilde Nomi dat wel even oplossen. Ze wilde Lenn meeslepen naar de verschoningsruimte, maar daar waren de leidsters het niet zo mee eens. Nomi mocht vast naar buiten gaan en het is ze toch gelukt om Lenn te verschonen.
Na de zomervakantie echt beginnen
Lenn was op de peuterspeelzaal lekker zichzelf, en ik denk dat dat wel een goed teken is. Blijkbaar voelt hij zich er op zijn gemak. De leidsters zullen vast wel druk met hem gaan worden, daar gaan ze nu zelf ook wel vanuit. Ik ben erg benieuwd hoe dat na de vakantie gaat!
Heerlijk dat hij al gelijk zo lekker op z’n gemak was. Dat scheelt toch een hoop bij het wegbrengen. En hopelijk is het na een paar keer voor Nomi ook de normaalste zaak van de wereld en zal ze minder over hem moederen. 😉