Zaterdagmiddag, twee dagen na Elena’s astma aanval, zei Lenn dat hij zich niet zo lekker voelde. Hij wilde ’s avonds niet eten en hij wilde graag naar bed. Nadat hij ongeveer twee uurtjes had geslapen werd hij weer wakker en hij was hartstikke benauwd. Zelf dacht hij dat hij weer een longontsteking had en hij gaf zelf al aan dat hij naar de dokter wilde. We belden de huisartsenpost en even later reed Bart er met Lenn naartoe.
Kleine meisjes worden groot en mijn kleine meisje is echt een kletskousje geworden. Soms zegt ze dingen waarvan ik denk ‘wat?’ en soms zegt ze ontzettend grappige dingen. Vandaag deel ik weer een paar leuke uitspraken van haar met jullie. Lees je mee?
Nog eventjes, en dan gaan we een weekje naar Frankrijk. Het is ongeveer 6 uur rijden en ik moet toegeven dat ik dat best wel spannend vind. Mijn kinderen vinden een ritje van 30 minuten eigenlijk al te ver, dus ik ben erg benieuwd hoe het gaat als ze zolang in de auto moeten zitten. Daarom ben ik alvast begonnen met de voorbereiding, want ik wil proberen om de autorit toch een beetje leuk te maken voor ze.
Mijn twee oudsten hebben momenteel een duidelijke eigen smaak qua kleding. Nomi en Lenn weten precies wat ze wel en niet mooi vinden en zonder overleg kleding voor ze kopen is er niet meer bij. Zowel bij het kopen van kleding als bij het uitkiezen wat ze aan willen weten ze goed wat ze willen. En dat mag ook zeker, maar wel tot op zekere hoogte. Vandaag vertel ik jullie hoe ik daarmee omga.
Lang geleden zei ik dat ik nooit zou gaan liegen tegen mijn kinderen. Dat is een leuk voornemen, maar in werkelijkheid kwam daar weinig van terecht hier in huis. Écht grote leugens vertellen doe ik trouwens niet, maar een klein leugentje kan bepaalde dingen soms wat makkelijker maken. Vandaag deel ik een paar van dat soort leugentjes met jullie.