Bijna een jaar geleden kreeg Elena voor het eerst een astma-aanval. De huisarts stuurde ons toen door naar de kinderarts, waar ze via een verneveling medicatie kreeg. Dat hielp toen voldoende, waardoor we weer naar huis konden. Maar vorige maand ging dat anders, toen heeft ze door een astma-aanval 3 nachten in het ziekenhuis gelegen. Vandaag vertel ik je daar meer over.

Peuterastma

Vorig jaar vertelde de kinderarts ons dat astma pas vast is te stellen als een kind minimaal 6 jaar is. Dan kunnen ze een longfunctietest doen en daaruit kan dan blijken dat een kind astma heeft. Bij jongere kinderen die symptomen van astma laten zien, noemen ze het peuterastma. Peuterastma betekent niet dat een kind ook echt de diagnose astma krijgt, want ze kunnen er nog overheen groeien.

Astma-aanvallen

Vorig jaar was Elena in de lente en zomer regelmatig benauwd, maar pufjes hielpen altijd genoeg. In de herfst en winter had ze er nauwelijks last van en hoefden we haar bijna nooit een pufje te geven. Toen ze vorige maand weer benauwd werd, hoopte ik dat de pufjes ook deze keer genoeg zouden helpen, maar dat bleek niet het geval te zijn.

Naar het ziekenhuis

In de nacht van vrijdag op zaterdag was Elena hartstikke benauwd en ze had er echt veel last van. Ze zat telkens in bed te huilen en het was duidelijk dat ze moeilijk kon ademen. Pufjes hielpen wel een beetje, maar niet genoeg. Dus om 5 uur ’s ochtends besloot ik de huisartsenpost te bellen en we mochten langskomen.

Bij de huisartsenpost kreeg ze een verneveling en dat hielp vrij goed, maar we werden toch doorgestuurd naar het ziekenhuis. Toen we daar aankwamen was Elena alweer vrij benauwd en haar saturatie (zuurstof in haar bloed) bleek maar 88 te zijn, veel te laag dus. Ook na een aantal vernevelingen bleef haar saturatie te laag en we kregen te horen dat Elena in het ziekenhuis moest blijven.

Op de kinderafdeling blijven

Elena kreeg een zuurstofbrilletje in haar neus en dat vond ze heel erg vervelend. Ze bleef maar zeggen dat het pijn deed en dat ze hem eruit wilde halen, maar ze had echt even wat extra zuurstof nodig. Na een tijdje was ze eraan gewend en had ze er gelukkig geen last van.

De eerste dag en nacht kreeg ze iedere 2 uur een verneveling. ’s Nachts had ze er helemaal geen zin in en werkte ze totaal niet mee, maar uiteindelijk lukte het en daarna viel ze meteen als een blok in slaap.

De volgende dag ging het wat beter en kreeg ze om de drie uur een verneveling. Het was duidelijk dat Elena zich een stuk beter voelde en ik hoopte dat we de dag erna naar huis zouden mogen, maar doordat ze ’s nachts toch nog wat extra zuurstof nodig had, moesten we nog een nachtje blijven. Ze kinderarts wilde namelijk eerst zien dat het goed bleef gaan zonder extra zuurstof, en dan mochten we pas naar huis.

Naar huis!

Op dag 3 had Elena geen zuurstof en verneveling meer nodig, en mochten we over op de gewone pufjes. Omdat het ’s nachts ook goed bleef gaan, mochten we de volgende ochtend lekker naar huis. We moesten nog wel doorgaan met de pufjes en we kregen een afbouwschema mee. Verder kreeg ze nieuwe medicatie die ze nu iedere dag krijgt, waardoor er een beschermlaagje in haar longen ontstaat. En dat zorgt er hopelijk voor dat ze geen (heftige) astma-aanvallen meer krijgt.

Waar komt het door?

Astma-aanvallen bij jonge kinderen komen vaak door een virus of een allergie, vertelde de longverpleegkundige me laatst. Aangezien Elena vooral in de lente en zomer benauwd wordt, vermoed ik dat het door pollen komt, maar we weten het niet zeker. Elena is vorig jaar getest op heel veel allergieën, maar daaruit blijkt niet dat ze allergisch is voor pollen. Maar aangezien allergietesten op die leeftijd niet zo heel betrouwbaar zijn, vermoed ik toch dat het hierdoor komt.

Sinds de ziekenhuisopname gaat het gelukkig heel goed met Elena, ze is niet meer benauwd geweest. En we hopen natuurlijk dat dat zo blijft!