Ik hoor mezelf nog zo zeggen dat we ‘gewoon een leuke bril’ zouden gaan kiezen voor Lenn. Ik dacht, we stappen een opticien binnen en daar kunnen we vast iets leuks vinden. Nou… Dat viel even tegen zeg!

Een bril voor een peuter

Jullie hebben al kunnen lezen dat we bij de optometrist en de oogarts zijn geweest en dat daar bleek dat Lenn een bril nodig heeft. Lenn vond het meteen hartstikke leuk en ik wist eigenlijk al zo lang dat hij een bril zou krijgen, dat ik al helemaal aan het idee gewend was. En ik wist zeker dat het hem heel leuk zou staan!

De zoektocht naar een bril

Maar toen kwam het; de zoektocht naar een bril. We besloten te beginnen bij de opticien waar ik zelf meestal ook naartoe ga. Daar heb ik een tijdje geleden een leuke bril gevonden en ik dacht, daar vinden we voor Lenn ook vast wel iets. Toen ik daar vertelde dat we een bril zochten voor hem, reageerde ze meteen met ‘Oei, ik weet niet of we wel zulke kleine brillen hebben.’

Ik was best verbaasd, want er zijn toch wel meer peuters met een bril. En oké, Lenn heeft geen groot hoofd, maar toch ook niet extreem klein. De verkoopster zocht en zocht… Maar ze hadden niet één bril die Lenn paste. Ze kon wel wat bestellen, maar de modellen die ze ons liet zien, vonden we niks. Of ze hadden een heel dun (en dus breekbaar) montuur, of het waren echt babybrilletjes.

Dan maar naar een andere opticien. Daar hadden ze een paar brillen die Lenn pasten en die wel leuk waren, maar ik was er toch niet zo heel enthousiast over. Ik had natuurlijk wel een beetje iets in mijn hoofd en de brillen die ze liet zien, waren toch net iets minder leuk. Gelukkig kon ze vrijblijvend nog een paar brillen bestellen en die zouden een paar dagen later binnenkomen. Klein nadeel; deze opticien was een paar keer zo duur als de andere opticien.

Omdat we niet wisten hoe de brillen bij Lenn zouden staan, besloten we nog even verder te kijken. We gingen een stadje verder, maar daar viel het aanbod ook behoorlijk tegen. Ze hadden ontzettend leuke kinderbrillen, maar die pasten Lenn allemaal niet. En de brillen die wel pasten, waren niet zo leuk. Dus ook daar slaagden we niet.

De bestelde brillen passen

Toen was onze hoop dus helemaal gevestigd op de brillen die besteld zouden worden. Vijf dagen later waren ze binnen en gingen we ze passen. En de eerste bril was meteen ontzettend leuk! Hij stond Lenn heel goed, Lenn vond hem zelf ook heel mooi (want ‘deze bril is blauw en blauw is mijn lievelingskleur!’) en ik wist eigenlijk meteen dat dit hem zou worden. We pasten nog andere brillen, maar die waren toch echt minder leuk.

‘Ik wil deze meenemen!’

Lenn en ik waren het er helemaal over eens dat dit hem moest worden. Maar er moesten natuurlijk nog goede glazen ingezet worden, dus we konden hem nog niet meteen meenemen. Daar was Lenn het niet mee eens, hij vond de bril zo leuk dat hij hem eigenlijk meteen mee wilden nemen. De opticien legde hem uit wat ze nog gingen doen met de bril, en toen vond Lenn het uiteindelijk toch wel goed.

De bril ophalen

Een paar dagen later kreeg ik een berichtje, want Lenns bril was klaar! Lenn kon niet wachten om hem op te halen en bij de opticien was hij helemaal enthousiast. Samen met de opticien oefende hij hoe hij zijn bril op moest zetten en toen mocht de bril mee naar huis. Lenn was helemaal trots op zijn bril en hij liet hem meteen aan iedereen zien.

Thuis liet hij hem eerst een hele tijd netjes op, maar toen wilde hij hem opeens niet meer. Nou ja, ook goed, hij moest er natuurlijk nog aan wennen. Even later zette hij hem weer op, toen weer af, toen weer op, en zo ging het eigenlijk de hele middag. Verder was hij erg druk met het schoonmaken van zijn bril met het ‘speciale doekje’.

Nou is het natuurlijk de bedoeling dat hij hem binnenkort wel hele dagen gaat dragen, maar ik denk dat dat wel goed gaat komen!