Vol goede moet begonnen we aan zwemles. Inmiddels is dat al bijna een jaar geleden en stiekem had ik wel gehoopt dat Nomi nu een heel eind zou zijn. Maar nee, ze mag nog lang niet op voor haar A diploma en het lijkt de laatste tijd juist minder goed te gaan dan eerst…

Zwemles

Nomi zat op peuterzwemmen en ze was echt een waterratje. Toen ze vier was, ging ze al snel op zwemles, zodat ze niet weer bang zou worden in het zwembad. Dat was ze namelijk voordat ze ging peuterzwemmen en een te lange pauze leek ons daarom niet verstandig.

Zo gezegd, zo gedaan, en in februari vorig jaar begon ze met zwemles. Badje 1 ging hartstikke goed, net als badje 2. Waar andere kinderen nog watervrij moesten worden, was Nomi al helemaal op haar gemak in het water.

Toen vond ze het niet meer leuk

Ik heb jullie laatst al verteld dat ze even gepest werd tijdens zwemles. Op dat moment zat ze in badje drie, met alleen maar jongens. Inmiddels is door naar badje vier (van de vijf) en zit ze weer met alleen maar jongens in het groepje. Een flinke tegenvaller voor haar, maar we kunnen er weinig aan doen. Toen het pesten was opgelost, vond ze het eventjes weer wat leuker. Helaas duurde dat maar heel even en toen wilde ze weer niet naar zwemles. Ze vond het gewoon niet meer leuk…

Gesprekje met de badjuf

Toen Nomi net de schoolslag leerde, deed ze hem telkens verkeerd om. Daardoor kwam ze natuurlijk niet vooruit. Al snel leerde ze hoe het wel moest, en toen ging het even wel goed. Maar toen Bart laatst met haar naar zwemles ging, wilde de badjuf hem even spreken. Nomi bleek niks meer te snappen van de schoolslag. Met haar armen ging ze de verkeerde kant op en met haar benen kon ze alleen nog maar trappelen. We kregen het advies om haar een privéles te laten volgen.

Thuis vroeg ik haar hoe de schoolslag moest, en ze liet het helemaal goed zien. De dag na zwemles besloot ik eens met haar te gaan zwemmen, om zelf te zien waar het fout ging. Toen ze in het water lag liet ze meteen een goede schoolslag zien. Soms vergaat ze haar benen of ging ze trappelen, maar toen we even hadden geoefend, ging het hartstikke goed.

‘Als ik zo groot ben als dat kindje, zit ik nog op zwemles denk ik’

In het zwembad zag Nomi andere kinderen allemaal zelf zwemmen. Ze zei dat ze ook zelf wilde kunnen zwemmen, maar niet naar zwemles wilde. Tja, dat wordt hem natuurlijk niet. ‘Maar als ik zo groot ben als dat kindje, zit ik nog op zwemles, denk ik’, zei ze. We praatten er even over en ze vertelde me dat ze het helemaal niet leuk vindt dat de andere kinderen in haar groepje veel sneller kunnen zwemmen. Toen kreeg ik een vermoeden waar het misgaat…

Spannend?

Van tevoren ziet ze al op tegen zwemles en iedere zaterdagochtend zegt ze dat ze er niet naartoe wil. De kindjes zijn niet leuk, ze kan het niet goed, et cetera. En als je met zo’n instelling naar het zwembad gaat, helpt dat natuurlijk ook niet mee. De schoolslag vindt ze moeilijk en doordat zij de bewegingen verkeerd om maakt, komt ze niet vooruit. Dan halen de andere kinderen haar allemaal in en dat vindt ze ook weer vervelend. Daardoor wordt het een beetje een neerwaartse spiraal.

We zwommen, en zwommen, en zwommen… Naast het oefenen hebben we ook even lekker gespeeld en ze heeft me laten zien wat ze allemaal kan. Ik daagde haar een beetje uit door er een wedstrijdje van de maken, en ik heb haar nog nooit zo snel zien zwemmen. Ze was helemaal trots toen ze me inhaalde, en zo kon ik zien of ze nu ook goed zwom met haar benen. En ja hoor, dat ging perfect.

Waar gaat het mis?

Volgende week gaat ze weer naar zwemles en ik ben heel benieuwd hoe het daar gaat. Want het kan best zo zijn dat het dan opeens niet meer lukt. Dan is een privéles misschien toch wel verstandig. Of misschien is één keer per week zwemmen te weinig, en is ze na een week weer vergeten wat ze heeft geleerd. Of misschien is het toch echt de spanning…

We hebben ons voorgenomen om echt wat vaker met haar te gaan zwemmen en dan op een speelse manier te gaan oefenen. Dat vindt ze hartstikke leuk en daar leert ze natuurlijk ook wel wat van. Maar het belangrijkste is eigenlijk dat ze het zwemmen weer leuk gaat vinden, en zonder tegenzin naar zwemles gaat. Want als het op deze manier zo doorgaat, duurt het nog ontzettend lang totdat ze klaar is. En dat is juist wat ze zo graag wil; klaar zijn met zwemles en zelf kunnen zwemmen!