LISETTE VERTELT; IK VIEL 54 KILO AF

maagverkleining
Lisette is 29 jaar, ze woont in Almere en ze is van maat 52 naar maat 38/40 gegaan. In 2012 kreeg ze een maagverkleining en daarna heeft ze echt een transformatie ondergaan, zoals je op de foto’s hierboven wel kunt zien. Vandaag deelt ze haar verhaal met jullie.

Altijd al ben ik steviger geweest dan de gemiddelde persoon
van dezelfde leeftijd. Als kleine meid had ik al wat babyvetjes, maar ik was
niet dik. Ik had er nooit problemen mee, totdat ik naar de middelbare
school ging. Vanaf dat moment was ik het pispaaltje van de klas. Boeken
verdwenen, mijn fiets werd kapot gemaakt en er zijn vooral veel woorden gebruikt. Ik
kon hier niet goed mee om gaan en van een iets steviger meisje veranderde ik in een
tiener met obesitas.

Pesten

Het pesten begon eigenlijk alleen maar erger te worden. Gelukkig ken ik ook
veel leuke momenten op de middelbare school en had ik ook vrienden, maar door
het vele pesten begon ik doordat ik niet met deze gevoelens om kon gaan steeds
meer te eten en te snoepen. Eerlijk gezegd boeide het mij allemaal niet meer.

Na de middelbare school begon de zon weer te schijnen. Ik werd gewoon
geaccepteerd en begon alles weer een beetje op een rijtje te krijgen. Hierdoor besloot ik te gaan afvallen. Diëtisten, shakes, alles heb ik geprobeerd.  Van Sonja Bakker tot Weight Watchers. Je valt er wel van af, maar als je stopt kom je weer net zo snel aan
en meestal nog veel meer en voordat ik het wist woog ik 127 kilo, wat met mijn 1,68m. toch wel echt veel te zwaar was.

 

Dit kon echt niet langer meer en ik besloot maatregelen te
nemen! Mijn bmi was veel te hoog waardoor ik ook nog eens medische klachten zou
gaan krijgen. Als ik zo door zou gaan, zou ik überhaupt dan nog wel oud worden? Via een kennisje kreeg ik te horen dat ze in het Slotervaart Ziekenhuis in
Amsterdam maagverkleiningen doen. Ik besloot mijzelf hier eens in te verdiepen en maakte al snel een afspraak.
Bij het kennismakingsgesprek kreeg ik een heel boekwerk aan vragen mee die ik
even moest beantwoorden.
En na door de hele medische molen van chirurgen, diëtisten en psychologen te zijn
geweest kreeg ik op 7 februari 2012 het verlossende woord: ‘je bent
geschikt bevonden voor deze operatie!’ Yes! Mijn nieuwe leven zou eindelijk gaan beginnen en wel op 7 Maart 2012! De laatste maand heb ik nog heel erg genoten van allemaal lekkere dingen. Helemaal niet goed natuurlijk maar ik wist dat ik na de operatie nooit meer in
een restaurant mijn bord leeg zou kunnen krijgen.
Op 5 maart kreeg ik een telefoontje waarin me verteld werd dat er geen artsen
beschikbaar waren wegens ziekte, dus mijn operatie zou uitgesteld gaan worden naar 26 maart! Wat baalde ik zeg! Ik had hier zolang naar toe geleefd en nu
moest ik nog langer wachten. Natuurlijk, wat is nou 3 weken op een mensenleven, maar voor mij verging de
wereld heel eventjes.

Maagverkleining

Uiteindelijk was het de dag van de operatie zelf. Ik moest mij al om 7:00 in
het ziekenhuis melden, want ik zou rond 10.00 uur onder het mes gaan.

 

De
operatie verliep voorspoedig en de volgende dag mocht ik alweer lekker naar
huis. De eerste twee weken mocht ik alleen maar vloeibaar voedsel eten. Dus eigenlijk babyhapjes.Maar gadverdamme wat is gepureerd eten vies zeg! Gelukkig
had ik de mazzel dat mijn vader kok is en genoeg gerechten wist die wel smaakten en zacht genoeg waren om te eten.
Het afvallen ging vrij snel! Ik begon mijzelf steeds beter te voelen. De
Primark was voor mij de ideale oplossing. Elke maand was ik een kledingmaat
gekrompen. Twee maanden na mijn operatie heb ik zelfs een relatie gekregen met mijn toenmalige vriend Anthony. Ik kende hem al wat langer (zo’n twee jaar denk ik)
via internet, en meteen na de eerste date was het raak. Hij liet aan mij weten
dat hoe ik eruit zag hij altijd van mij zou houden. Dik of dun. Hij had elke week een andere vriendin, zoveel veranderde ik.

 

Uiteindelijk
ben ik in totaal ruim 54 kilo afgevallen, een resultaat waar ik echt zo trots op
ben! Van kledingmaat tent (52) ging ik naar maatje 38/40.
Toen ik bij mijn ouders op een verjaardag was, gaf een tante mij een hand en ze feliciteerde me. Een half uur later stormde ze ineens op me af, omdat ze mij gewoon niet had herkend! Ik ben qua
uiterlijk, maar ook erg qua innerlijk veranderd ook mede dankzij mijn
vriend. Inmiddels zijn we drie jaar samen en nu sinds 4 april 2015
hebben wij een zoontje Roxas Castiel.

 

Na mijn zwangerschap is mijn lichaam helaas niet meer wat
het geweest is en ben ik weer terug naar kleding maat 44. Maar deze week ga ik
mij inschrijven bij de sportschool, ik woon pas sinds maart in Almere dus ik heb door de bevalling nog
geen tijd gehad om mij in te schrijven. En dan ga ik weer
hard aan de slag om mijn oude lichaam terug te krijgen. Of in ieder geval een maatje minder dan dat ik nu heb.

7 gedachten over “LISETTE VERTELT; IK VIEL 54 KILO AF

  1. Manon Boerakker schreef:

    Wauw wat super goed zeg, daar mag je trots op zijn. Alleen helaas door de zwangerschap is het weer iets meer geworden, maar daar kan je natuurlijk dan ook niks aandoen. Succes met het behalen van nog een maatje minder na je zwangerschap, dat gaat vast wel lukken!

  2. brittany maassen schreef:

    Hallo lisette,
    Allereerst super goed hoe je dit hebt gedaan en dat maatje minder lukt vast ook nog wel! Maar nu had ik een vraag. Werd jouw maagverkleining vergoed door je zorgverzekeraar? Groetjes brittany

    • lisette schreef:

      Een maagverkleining wordt altijd vergoed door de verzekeraar 🙂 had die vraag ook toen maar ze zeiden zolang je goed bevonden wordt voor de operatie wordt hij vergoed!

  3. Bertine schreef:

    zo hee wat veel afgevallen! ontzettend knap! ik weet zeker dat het je nu ook nog wel gaat lukken:) en wat fijn dat alles goed is gekomen en je nu een lieve vriend en prachtige zoon hebt!

  4. Cindy schreef:

    Wauw! Gefeliciteerd met dit resultaat. Zelf heb ik bijna 2jr geleden een maagverkleining gehad en zit nu in de stabilisatiefase, waarbij er een aantal kilo's bij zijn gekomen. Jammer dat je nu weer aangekomen bent na de zwangerschap, dat is iets waar ik ook bang voor ben (maar eerst moet ik maar eens zien zwanger te worden). Veel plezier en succes met sporten! Ik heb trouwens je blog wel eens gelezen, je kwam me zo bekend voor.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.