Al wekenlang hadden ze het erover; oorbellen. Ze vonden het ‘niet eerlijk’ dat Nomi wel oorbellen had, en Lenn en Elena niet. Ook Elena was behoorlijk overtuigend, ze probeerde zelfs om Nomi’s oorbellen uit haar oren te trekken omdat zij zelf oorbellen wilde. Ik probeerde haar duidelijk te maken dat dat wel pijn zou doen, maar dat kon haar niks schelen. Ook Lenn wist zeker dat hij oorbellen wilde. Toen Lenn aan Nomi vroeg hoe oud ze was toen ze oorbellen oorbellen kreeg en Nomi hem vertelde dat ze toen 2 jaar was, was Lenn’s reactie ‘Ohhh dat is niet eerlijk! Dan mag ik nu ook oorbellen!’, en daar had hij natuurlijk wel gelijk in. Een paar dagen later stapten we in de auto en reden we naar de juwelier om daar oorbelletjes te laten schieten.
