Een tijdje geleden had Lenn opeens allemaal bultjes in zijn gezicht en nek. Ook had hij keelpijn, verhoging en hij was een beetje hangerig. Ik dacht eerst nog dat het door de zon kwam, omdat hij onder zijn kleding geen bultjes had. De volgende ochtend had hij op zijn rug toch een paar bultjes. Op zijn gezicht en in zijn nek waren het er heel veel geworden, en volgens Dokter Google konden dat wel eens mazelen zijn.
Als baby heb ik Lenn niet zo heel veel gedragen. Hij was een huilbaby en zelfs in de draagdoek kreeg ik hem niet stil. Ook spuugde hij door zijn reflux regelmatig vol in mijn decolleté en tja, ik was er wel een beetje klaar mee. Als grotere baby droeg ik hem wat vaker, maar even later wilde hij toch liever kruipen en lopen. Maar nu vindt mijn peuter het juist heerlijk om gedragen te worden. En ik vind het ook hartstikke fijn, maar er zijn toch behoorlijke verschillen tussen het dragen van een baby en het dragen van een peuter.
Nomi en Lenn schelen ruim anderhalf jaar, 20 maanden om precies te zijn. Lenn en Elena schelen 2,5 jaar en Nomi en Elena schelen dus iets meer dan 4 jaar. Het heeft allemaal zijn voor- en nadelen, maar het één is wel een stuk makkelijker dan het andere. Ik besloot het eens met elkaar te vergelijken, want het is allemaal een behoorlijk verschil!
Het is al een hele tijd geleden dat ik een update heb geschreven over Lenn. Gek eigenlijk, want ik kan we een boek volschrijven over mijn peutertje. Dat zal ik jullie besparen, maar vandaag klets ik jullie even bij.
‘Geef je oma nog een kusje?’ ‘Nee! Kusjes zijn op!’ Dit hoor ik Nomi en Lenn regelmatig zeggen. Lenn komt er meestal nog op terug en geeft dan toch een kusje, maar Nomi heeft soms gewoon geen zin om kusjes te geven. En dat is prima!