Ik had al een tijdje twijfels over Lenns ogen. Regelmatig zag hij dingen op afstand niet, die Nomi wel zag. Vaak zag ik het zelf dan trouwens ook niet, maar ik zie dan ook vrij slecht op afstand. Dus toen we laatst naar het consultatiebureau gingen voor onder andere de ogentest, vermoedde ik al dat dat niet zo heel goed zou gaan.
Eerst had ik helemaal niet door wat hij bedoelde. Een spook? Hij is de laatste tijd zelf nogal druk met spoken, alles wat hij tegenkomt gooit hij over zichzelf heen en dan roept hij ‘Ik ben een spook!’. Maar even later vroeg hij het nog een keer, en toen wees hij naar een mevrouw die een nikab droeg. En ik schaamde me dood!
Hoera! Vandaag is Lenn 3 jaar geworden! Wat keek hij uit naar deze dag zeg… Telkens vroeg hij of hij al jarig was, en telkens keek hij een beetje teleurgesteld toen ik zei dat dat niet zo was. Maar nu is het eindelijk zo ver; Lenn is 3 jaar!
Een tijdje geleden had Lenn opeens allemaal bultjes in zijn gezicht en nek. Ook had hij keelpijn, verhoging en hij was een beetje hangerig. Ik dacht eerst nog dat het door de zon kwam, omdat hij onder zijn kleding geen bultjes had. De volgende ochtend had hij op zijn rug toch een paar bultjes. Op zijn gezicht en in zijn nek waren het er heel veel geworden, en volgens Dokter Google konden dat wel eens mazelen zijn.
Als baby heb ik Lenn niet zo heel veel gedragen. Hij was een huilbaby en zelfs in de draagdoek kreeg ik hem niet stil. Ook spuugde hij door zijn reflux regelmatig vol in mijn decolleté en tja, ik was er wel een beetje klaar mee. Als grotere baby droeg ik hem wat vaker, maar even later wilde hij toch liever kruipen en lopen. Maar nu vindt mijn peuter het juist heerlijk om gedragen te worden. En ik vind het ook hartstikke fijn, maar er zijn toch behoorlijke verschillen tussen het dragen van een baby en het dragen van een peuter.