Mijn twee oudsten hebben momenteel een duidelijke eigen smaak qua kleding. Nomi en Lenn weten precies wat ze wel en niet mooi vinden en zonder overleg kleding voor ze kopen is er niet meer bij. Zowel bij het kopen van kleding als bij het uitkiezen wat ze aan willen weten ze goed wat ze willen. En dat mag ook zeker, maar wel tot op zekere hoogte. Vandaag vertel ik jullie hoe ik daarmee omga.

Samen winkelen

Als de kinderen toe zijn aan nieuwe kleding, zoeken we dat meestal samen uit. Laatst zijn we met ze naar de Primark geweest en daar hebben we ze zelf laten kiezen welke kleding ze wilden hebben. Ze zagen van alles wat ze leuk vonden, en daardoor gingen we met een flinke tas vol kleding weer naar huis. Maar dat gaat ook wel eens anders.

Toen Lenn een tijdje geleden echt toe was aan nieuwe kleding, besloot ik alleen met hem te gaan winkelen. Van tevoren had hij er wel zin in, maar toen we eenmaal in de winkel waren, had hij geen zin om kleding uit te kiezen. Alles wat ik hem liet zien was ‘niet mooi’, ‘stom’, ‘gatver’, et cetera. Pas toen ik hem omkocht met ‘als je nou even meewerkt, eten we vanavond pizza’, ging begon hij zuchtend te kijken naar de kleding.

‘Mag ik ook een nieuwe jas?’, vroeg hij toen hij een neppe bontjas zag hangen. Lenn heeft ontzettend veel jassen, dus dat ging niet door. Even later had hij een glitterjurkje gevonden dat hij wel wilde hebben. Dat vond ik prima, maar toen hij vervolgens met nóg een glitterjurkje aan kwam zetten , vertelde ik hem toch maar dat hij één van de twee moest kiezen. Dat vond hij niet zo leuk, maar soms grijp ik toch even in als ze zelf kleding uitkiezen.

Kiezen wat je aan wil

Nomi is gek op zoete kleurtjes en ze vooral roze valt erg goed in de smaak bij haar. Dat is natuurlijk helemaal niet erg, maar soms loopt ze er echt als een zuurstok bij. Als het erg nog enigszins uitziet, mag ze het van mij best aan. Maar als ik meer dan 2 printjes en 26 tinten rood en roze in haar outfit zie, gaan we daar toch even iets aan veranderen.

Ik leg voor haar ook vaak kleding klaar, en dan kan ze ’s ochtends zelf één van die outfits uitkiezen en aandoen. Dat vindt ze zelf lekker makkelijk, en het voorkomt discussies over wat wel en niet mooi bij elkaar staat.

Lenn is wat beter in het combineren van kleding, maar ook hem moet ik soms even helpen. Bijvoorbeeld als hij (voor de zoveelste keer) een legging als broek aandoet. Dan moet hij kiezen; of een broek aan in plaats van de legging, of de legging aanlaten en er een rok bij aandoen.

Soms trekt hij dingen bij elkaar aan waar ik spontaan van ga fronzen, maar als ik vraag waarom hij dat bij elkaar aan heeft gedaan, heeft hij er vaak wel een verklaring voor. Laatst was hij van top tot teen in het rood, hij had zelfs rood ondergoed en sokken aan gedaan. De reden? Hij wilde eruit zien als Spider Man. Nou ja, prima.

Ingrijpen

Mijn kinderen mogen dus voor een groot deel uitkiezen wat ze willen dragen, want zij zijn degenen die ermee moeten lopen. En ze mogen van mij best aandoen wat ze leuk vinden, ook al ben ik niet altijd helemaal fan van wat ze kiezen. Maar soms is het toch wel nodig om even in te grijpen. Hoe gaat dat bij jullie?