Je moet wat hè, als je wil groeien op social media? En hoe kun je er nou voor zorgen dat mensen je interessant vinden en je gaan volgen? Nou, door iets te doen wat uniek is en waar mensen meer over willen weten. Of waar mensen door gechoqueerd raken. Negatieve aandacht is ook aandacht en je haters zijn je grootste fans, zeggen ze wel eens. Dus wat doe je dan? Nou, dan kleed je je zoon aan als meisje en post je daar foto’s van op social media!
Althans, dat is wat sommige mensen denken en waar ik in de afgelopen dagen een paar berichtjes over kreeg. Ten eerste; bedankt voor jullie eerlijkheid, want ik vind het wel fijn om te weten hoe mensen erover denken. Dan kan ik er namelijk op reageren.
Nee, natuurlijk doe ik het niet daarvoor
‘Ik vind je een hele goede moeder hoor, maar ik krijg het idee dat je Lenn gebruikt om meer volgers te krijgen op social media’, schreef iemand. Ten eerste; iemand die dat doet, is geen goede moeder. Als je je kind daarvoor gebruikt ben je echt verkeerd bezig. Ook mensen in je omgeving kunnen die foto’s zien. Hoe raar zou het zijn als Lenn meestal jongenskleding zou dragen, maar ik op social media alleen foto’s van hem post in meisjeskleding? Lenn is 4 en snapt nog niks van social media, en dan zou hij daar straks vragen over krijgen? Nee, dat zou ik mijn kind nooit aandoen.
Twijfelen wat ik deel
Ik zou wel een boek vol kunnen schrijven over dit onderwerp, maar ik heb er nog maar weinig over gedeeld. Misschien komt het ook wel daardoor dat ik de laatste tijd weinig geblogd heb. In mijn hoofd ben ik veel bezig met dit onderwerp, waardoor ik minder inspiratie heb om te bloggen over andere onderwerpen.
Ik denk heel goed na over wat ik online zet en wat niet. Bij twijfel zet ik het niet online en ik heb het er ook regelmatig over met mijn man. Ik heb heel veel ideeën over waar ik over kan bloggen. Mijn blog is mijn uitlaatklep en ik heb zelfs even getwijfeld om hier anoniem over te gaan bloggen, bijvoorbeeld als gastblogger, zodat ik mijn ei kwijt kan en lekker alles kan delen. Maar uiteindelijk leek me dat toch geen goed idee, want als het ooit uitkomt dat het over Lenn gaat, staat er misschien wel veel te veel gevoelige informatie over hem online.
Subtiel in meisjeskleding
Lenn wilde al heel lang graag meisjeskleding aan en eerst heb ik dat een beetje afgehouden. Achteraf gezien misschien wel veel te lang. Het liefst ging hij in een prinsessenjurk naar school, maar ik deed hem toch maar een broek en een shirt aan. Toen hij een keer graag een Elsa shirt wilde hebben, kocht ik dat voor hem. Een grijs met blauw shirtje met Elsa erop. Dat kon prima, vond ik. Of een knalroze shirtje van de jongensafdeling, die hij ook erg mooi vond. Of een oud shirtje van Nomi met blauw en witte strepen en een paar pailletten erop. Op die manier hield ik hem nog een beetje tevreden, zonder hem volledig in meisjeskleding te laten lopen.
Even later kwam de vraag wanneer hij er nou echt als meisje uit mocht zien. Hij wilde jurkjes aan en lange haren. De eerste keer dat hij een jurkje aanhad, straalde hij helemaal. Hij vond zichzelf zo mooi en hij was helemaal blij. En dat is wat je wil; je kind gelukkig zien. Dus vervolgens ging hij in een jurkje naar de peuterspeelzaal, waar er heel leuk op gereageerd werd. De kinderen zeiden er niks over, peuters zijn overal zo aan gewend. Toen hij in een jurkje meeging naar Nomi’s school om haar weg te brengen, kwamen er wel wat vragen over. Lenn vindt dat helemaal niet erg en vertelde dat hij jurkjes gewoon mooi vindt. ‘Oké’, zeiden de meeste kinderen dan, en verder werd er niks meer over gezegd of gevraagd.
Nog niet meteen op social media
Lenn droeg al een week of drie alleen maar meisjeskleding voordat ik een foto van hem in een jurkje postte op Instagram. Ik wilde ook niet helemaal niks van hem posten, dus zette ik iets oudere foto’s van hem online. Zo kon ik hem eerst even laten ontdekken of hij echt meisjeskleding wilde blijven dragen, voordat ik hem in een jurk op internet zette. Al snel was het vrij duidelijk dat hij zich gewoon erg fijn vindt in meisjeskleding en dat dat niet na een week weer voorbij zou gaan.
Delen of niet delen
En wat moet je dan, ga je dat delen met de hele wereld of niet? Natuurlijk wil ik mijn kind beschermen tegen vervelende mensen op internet. Gelukkig krijgt hij nu nog niks mee van de negatieve reacties. Aangezien Lenn alleen nog maar meisjeskleding aan wilde (we vragen hem regelmatig of hij jongenskleding aan wil en in zijn kast ligt zowel jongens- als meisjeskleding, dus hij kan altijd kiezen), had ik niet zo heel veel keuze meer. Of ik zou niks meer van hem kunnen posten, of alleen nog zijn gezicht zodat je geen kleding ziet, of ik zou hem gewoon laten zien zoals hij is. Ik koos voor het laatste, want hij mag gewoon zijn wie hij is en waar hij zich prettig bij voelt. En tja, misschien is het een fase en zien toekomstige klasgenoten foto’s van hem in een jurk. Maar dat heb ik liever dan dat mijn kind nu ongelukkig is omdat hij niet mag zijn wie hij wil zijn. Of dat hij me in de toekomst vraagt of ik me voor hem schaamde, omdat ik hem niet in een jurkje op social media zette.
Groei ik hierdoor op social media?
Dan nog even het onderwerp waar ik mee begon; groeien op social media door je zoon als meisje te kleden. Momenteel groei ik er niet door. Misschien krijg ik er wel wat nieuwe volgers door, maar er zijn ook mensen die me ontvolgen omdat ze het niet met me eens zijn. Dus nee, mijn social media accounts groeien er niet door, en dat is ook absoluut niet waar ik het voor doe.
Jeetje, dat mensen je daar over mailen zeg.
En daar ben jij het type voor om zo meer volgers te krijgen???
Nee wat een onzin zeg.
Yolanthe Cabou zou haar zoontje ook teveel als meisje zien, maar dan qua kapsel.
Misschien is Lenn in het verkeerde lichaam geboren? misschien is het een fase.
Maar als hij zich prettig voelt in een jurk dat bepaal je dan toch lekker zelf.
Transgender? Nou we zijn er nog lang niet zeg.
Vervelend dat mensen zo reageren. Ik heb de post met jurkjes ook gezien. Het roept bij mij wel vragen op, maar vooral interesse en knap dat jullie dit doen.
Ik zou het als moeder “eng” vinden, maar geef je wel groot gelijk dat je je kind gelukkig wil zien.
Maar ook vragen, is het een fase, is hij in een verkeerd lichaam geboren, alleen de kleding die hij mooi vindt of ook het echt meisje zijn, speelt hij ook liever met meiden speelgoed..
Bij ons in het dorp was een meisje dat ook al van jongs af aan wist ik ben geen meisje, maar voel me jongen. Inmiddels 18 en bezig met de verandering. Daar wordt ook positief op gereageerd en fijn dat zo iemand zichzelf mag zijn.
Tja en negatieve reacties zul je denk ik blijven krijgen maar je doet wat goed is voor kind en dat maakt je een top vrouw!
Poeh wat heftig en verdrietig dat mensen dat zeggen. Jij deelt veel van je kinderen. Je zou hem geen recht doen door hem niet te laten zien zoals hij is.
Volgens mij gaan jullie hier heel erg zuiver en respectvol mee om.
Van wat ik kan zien, vind ik echt dat je er heel erg goed mee om gaat. Ik kan me voorstellen (voor zover dat kan, ik heb geen kinderen) dat het wel even lastig is hoe je hier mee om moet gaan. En als je dan dat lachende vrolijke koppie van Lenn op de foto’s ziet.. dan kan je gewoon niet anders concluderen dat het zijn eigen keuze is en er blij mee is! Wat wil je nog meer als ouders. Ik heb respect voor hoe jullie er mee om gaan en hem hier in zijn gang laten gaan.. welke kant het ook op gaat! Het kan zo een paar jaar duren en dan weer omslaan.. je weet het niet. Geluk is het belangrijkste!
Bachelijk! Echt heb er geen woorden voor. Dat mensen zo over iets kunnnen denken en dat dan ook uitspreken.
Ik vind het juist mega krachtig van je want deze periode is voor jullie allemaal erg verwarrend, nieuw, soms misschien ook eng maar toch, toch stel je je kwetsbaar op en deel je het.
Er is zoveel taboe hierop. Of het een fase is, hij echt transgender, who cares. Hij is nu gelukkig en dat is wat telt. En wat ik nog knapper vind van hem waar veel volwassene iets van zouden moeten leren. Doe waar jij gelukkig van word en niet wat zozeer van je verwacht word.
Hierin zijn jullie echt een voorbeeld!
Haha ja, dat zou wel echt een goede stunt zijn, je zoon expres als meisje kleden voor de likes. Ik ken weinig vierjarigen die dat überhaupt zouden accepteren ;).
Ik denk wel, als je zulke foto’s post, dat je commentaar en/of vragen kunt verwachten (niet dat ik dat commentaar dus terecht vind!). Maar daarom vind ik het des te knapper dat je het doet. Hem laten zijn wie hij, nu en later, wil zijn. In het echt én online.
Ik keek wel even op toen ik voor de eerste keer een foto zag van Lenn met meisjeskleding aan maar nooit en ten nimmer er ook maar iets negatiefs over gedacht.
Stel je voor, waarom zou je er tegen zijn?.. Zo’n lieverd, die straalt in zijn mooie kleren, zo gelukkig en trots!!
Persoonlijk kreeg ik juist tranen in mijn ogen, want mooi om te zien hoe Lenn zijn eigen keus kan en mag maken.
Jeetje, wat naar dat mensen dat zo zien! Ik plaats zelf geen foto’s meer van de kinderen omdat ze ouder worden en ik vind dat ze later zelf moeten bepalen of ze dat ok vinden. Hoe denk je daarover met Lenn? Jij bepaalt nu dat je foto’s van hem deelt met jurkjes aan, maar misschien vindt hij dat helemaal niet fijn als hij wat ouder wordt? Geen oordeel hoor, vraag ik me gewoon af 🙂
wat stoer dat u zoon jurkjes durf te dragen.
en het jurkje staat u zoon heel goed en mooi.
onze zoon van 10 draagt al 2 jaar alleen maar jurkjes.
en de herfst tot het voorjaar met een maillot of legging onderaan.
en draat ook meisjes schoenen of laarsjes eronder.
onze zoon draagt veder ook alleen meisjeskleding.
maar veder hij een jongen blijven.
zo gaat onze zoon ook gewoon in een jurk en maillot aan naar school toe.