Nog maar één maandje en dan vieren we Elena’s eerste verjaardag al! Zo’n derde kindje wordt ontzettend snel groot, het lijkt ook echt sneller te gaan dan bij Nomi en Lenn. Ik vind het dan ook helemaal niet erg dat Elena op veel vlakken nog echt een baby’tje is. Qua lichamelijke ontwikkeling heeft ze absoluut geen haast en eigenlijk vind ik dat wel heel schattig. Want het gaat al snel genoeg!

Nog steeds aan het tijgeren

Elena heeft een eigen manier van tijgeren, waarbij ze zich afzet met één voet en één arm, en daarmee verplaatst ze zich vrij snel. Ze neemt regelmatig een kruiphouding aan, maar echt kruipen doet ze niet. Die kruiphouding gebruikt ze eigenlijk alleen als ze op haar buik ligt en wil gaan zitten. Dat laatste kan ze trouwens ook nog niet zo lang, maar nu ze het eenmaal doorheeft, maakt ze er goed gebruik van.

Een groot voordeel van een baby die niet zo snel is, is dat ze zichzelf overal erg goed mee kan redden. Nomi kon al gaan zitten voordat ze wist hoe ze weer moest gaan liggen. Daardoor viel ze regelmatig om en ging ze midden in de nacht in bed zitten huilen. Dan was ze gaan zitten, maar wist ze niet hoe ze moest gaan liggen. Lenn was op deze leeftijd een stukje verder, en voor hem kon ik telkens midden in de nacht mijn bed uit omdat hij was gaan staan en niet wist hoe hij weer moest gaan zitten of liggen.

‘Kijk mama, Elena kan staan!’

Nomi vond het laatst wel tijd worden dat Elena ging staan en dat waren ze samen aan het oefenen. Nomi zette Elena rechtop en dan blijft ze vrij goed staan als Nomi haar handjes vasthoudt. Ze zijn dan allebei helemaal trots en Elena geniet ontzettend van de aandacht.

Kletskous

Dat staan, kruipen, lopen en dat soort dingen gaat dus nog niet zo snel, maar het kletsen gaat daarentegen wel erg hard. Ze kan steeds beter duidelijk maken wat ze wil, door bijvoorbeeld ‘amnamnam’ te roepen. Dan weet ik dat ze toe is aan een boterham, een cracker of een stuk fruit. Als ze ‘mama’ roept, wil ze meestal drinken. ‘Papa’ wordt gebruikt voor Bart, Nomi en Lenn en dan wil ze graag aandacht. Een nieuw woordje is ‘kijk’, en ik denk dat ze dat van Lenn heeft geleerd. Hij zegt behoorlijk vaak ‘kijk Elena’ en dat heeft Elena nou overgenomen. Verder doet ze heel veel geluidjes na, dat is echt een spelletje geworden.

Een mini-Lenn

Elena is qua karakter echt precies Lenn. Ik dacht het al een tijdje, maar sinds een paar weken is het wel heel erg duidelijk geworden. Elena weet precies hoe ze aandacht kan krijgen en mensen aan het lachen kan maken. Ze is gek op aandacht en ze lacht nu op precies dezelfde manier als hoe Lenn dat deed als baby. Elena is op haar vrolijkst als minstens vier mensen naar haar kijken en om haar lachen, precies zoals Lenn.

Ik weet niet of het komt doordat hun karakters zo op elkaar lijken, maar Lenn en Elena hebben echt een goede band met elkaar. Terwijl Elena nog maar een paar woordjes kan zeggen en ook nog niet zoveel begrijpt, begrijpen zij en Lenn elkaar heel goed. Ze hebben hun eigen spelletjes bedacht en ze hebben ontzettend veel lol met elkaar.

Nomi heeft het ook erg leuk met Elena en nu ze vakantie heeft, speelt ze steeds meer met haar kleine zusje. Als Nomi naar school gaat, ziet ze Elena eigenlijk niet zoveel. Als ik Nomi om 14.00 uur van school heb gehaald, gaat Elena weer naar bed en aan het einde van de middag is ze weer wakker. Nu Nomi vakantie heeft, ziet ze Elena een stuk meer en ik merk dat ze nu een steeds beter band met elkaar krijgen.

Bijna een dreumes!

Ik zei het al; over een maandje is Elena al een jaar. En dat is ook wel te merken, want ze wordt qua gedrag nu wel echt een dreumes. Ze krijgt steeds meer een eigen persoonlijkheid en ik ben ontzettend benieuwd hoe zich dat verder gaat ontwikkelen!