En toen bleek het kattenallergie te zijn

kattenallergie

We waren er al bang voor. Maandagochtend belde ik de huisarts om te vragen of de uitslagen van Nomi’s allergietest al binnen waren. De assistente vertelde me dat Nomi een allergie heeft voor kattenharen. En zoals jullie misschien wel weten, hebben we drie katten in huis.

Eczeem door kattenallergie

Met drie katten in huis is het niet haalbaar om nooit losse kattenharen in huis te hebben. En die zorgen voor Nomi’s eczeem. Ook als zij de katten aait, zorgt dat voor eczeem. Dat verklaart waardoor ze de laatste tijd zoveel eczeem op haar polsen en onderarmen heeft. Ze heeft nu vaak shirtjes met korte mouwen aan en als ze de katten dan aait, raken de haren haar polsen en onderarmen wat meer.

Bart en ik hadden er al een beetje rekening mee gehouden. Helemaal toen haar eczeem afgelopen weekend als sneeuw voor de zon leek te verdwijnen. We zijn ook weer begonnen met hormoonzalf, maar de vorige keren dat we dat probeerden leek het nauwelijks te helpen. En nu opeens wel. Achteraf heel logisch, want de combinatie van de zalf en het feit dat ze niet bij de katten was, hielp natuurlijk erg goed.

Afscheid nemen van onze katten

Nomi gaat vóór de katten, en we hebben de beslissing genomen om een nieuw huisje te zoeken voor Guusje, Pablo en Mateo. We zien het namelijk niet zitten om Nomi jarenlang medicatie te geven. Ik geloof niet dat dat goed voor haar is. We proberen eerst om via Facebook of Marktplaats een geschikt huisje te vinden. Als dat niet lukt, gaan ze naar het asiel.

Toen ik Nomi vertelde dat de katten weg moeten, vond ze het heel erg. Ze was behoorlijk overstuur, maar inmiddels snapt ze het gelukkig. En ze wil zelf toch ook wel graag van haar jeuk en haar eczeem af.

En zelf vind ik het natuurlijk ook niet leuk, maar voor mijn gevoel hebben we geen keuze. Of nou ja, die hebben we wel. Maar dit is de beste keuze in het belang van Nomi en dat vind ik het belangrijkste. Ik hoop dat we zelf nieuwe huisjes kunnen vinden. Ik wil Pablo en Mateo graag bij elkaar houden, omdat het hele goede vriendjes zijn. Guusje heeft niet zoveel met andere katten en daarom mag zij alleen weg. En als we zelf nieuwe huisjes vinden, weten we waar ze terechtkomen. En dat zou ik wel erg fijn vinden!

4 gedachten over “En toen bleek het kattenallergie te zijn

  1. Anita te Gussinklo schreef:

    Ah, wat sneu dat de katten weg moeten.
    Maar ja nu weet je wel de oorzaak en een leven met jeuk is ook niet fijn.

  2. Suzanne schreef:

    Zo sneu! Misschien voor in de toekomst iets: je hebt katten die een ander soort kattenharen hebben en die daardoor vrijwel geen allergische reactie geven. Ik heb gehoord dat er mensen zijn die bij dat ras er geen last van hebben. Welk soort durf ik je niet te zeggen! Sterkte en succes met het vinden van een nieuw huisje voor de katten!

  3. Jarina schreef:

    Ik heb voor mijn katten ook een ander huisje moeten zoeken een half jaar geleden en wij hebben een ander huisje kunnen vinden op verhuisdieren.nl. Echt een aanrader, want het is speciaal voor het herplaatsen van huisdieren. Onze katten zijn echt op een hele goede plek terecht gekomen.

    Groetjes

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.