ONS EERSTE BEZOEK AAN HET CONSULTATIEBUREAU

Het consultatiebureau, je hoort er vanalles over. Regelmatig hoor ik van mensen dat het ’toch nooit goed is’, en dat het een ramp is om er naartoe te gaan. Afgelopen dinsdag moesten Nomi en ik er ook aan geloven, en ik was heel benieuwd.



Als je kindje ongeveer vier weken oud is, ga je voor het eerst naar het consultatiebureau. Twee weken geleden hadden we al een intake gehad, toen kwam er iemand bij ons thuis. Dat gesprek ging vooral over onze eigen gezondheid en welke ziekten er voorkomen in onze familie. Ze heeft toen heel even naar Nomi gekeken, maar toen is ze niet onderzocht enzo. Deze keer moesten we naar de kinderarts, en hoewel ik er niet vanuit ging dat er iets mis is met Nomi, was het toch wel een beetje spannend.

We moesten er om 11 uur zijn, en aangezien ik door de keizersnee nog niet mag autorijden, gingen we lopen. Volgens Google was het 18 minuutjes lopen, dus ik besloot rond half 11 weg te gaan. Nu merk ik trouwens heel goed hoeveel je moet plannen als je met je baby ergens naartoe gaat. Ik wilde niet dat ze daar zou beginnen te huilen omdat ze honger had. Ik had bedacht om haar om 7 uur en om 10 uur te voeden, dan zou het precies goed uitkomen. Maar om 7 uur was Nomi nog diep in slaap, dus maakte ik haar toch maar niet wakker. Pas om half 9 werd ze wakker en heb ik haar gevoed. Dat zou betekenen dat ze rond half 12 weer honger zou krijgen, wat natuurlijk niet handig was. Dus om 10 uur legde ik haar nog maar een keer aan en dronk ze nog eventjes.

Na het voeden verschoonde ik haar snel even en toen ik haar in de kinderwagen legde, zag ik dat het al half 11 was geweest. Snel weg dus, te laat komen bij je eerste afspraak op het consultatiebureau staat wel heel stom. Ik besloot stevig door te lopen, met als gevolg dat ik om 10 voor 11 met een rood hoofd het consultatiebureau binnenliep. We gingen naar de wachtkamer en de assistent gaf aan dat ik Nomi wel vast mocht uitkleden, zodat we haar konden wegen en meten. Ze was 54,5 cm lang, en ze woog 4195 gram. Ze is dus 4,5cm en 590 gram gegroeid (weer blijkt dus dat dat gedoe over haar gewicht helemaal niet nodig was), hartstikke goed dus.

Daarna mochten we naar de kinderarts, en net op dat moment begon Nomi te huilen. Fijne timing. Ik troostte haar even, en daarna werd ze onderzocht door de arts. Ze vond Nomi een heel krachtig meisje (dat dacht ik ook al, ik verbaas me echt over hoe sterk ze is) en verder zag ook alles er goed uit. Gelukkig, maar ik had eigenlijk ook niet anders verwacht.

Om half 12 waren we klaar en liepen we weer naar huis. Ons eerste bezoek aan het consultatiebureau viel me dus heel erg mee, en ik ben benieuwd hoe dat de volgende keren gaat.

Gerelateerde artikelen:
– Nomi’s eerste maand
– Nomi’s eerste week

17 gedachten over “ONS EERSTE BEZOEK AAN HET CONSULTATIEBUREAU

  1. Wendy schreef:

    Ik hoor de ouders op mijn werk ook vaak klagen. Soms zelfs klachten over dat een kind zich te snel ontwikkeld qua omdraaien, kruipen, etc. Dan denk ik wel eens: waarom TE snel? Wat is het probleem?

    Fijn dat bij jullie alles goed was!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.