‘Pick your battles’ is een motto dat ik regelmatig gebruik. Tijdens het avondeten bijvoorbeeld. Ooit vond ik dat kinderen gewoon hun bord leeg moesten eten, maar inmiddels denk ik daar toch een beetje anders over. Hoe het er bij ons aan tafel aan toe gaat, vertel ik je in dit artikel.
‘Gaan we pannenkoeken eten?’
Als ik mijn kinderen vraag wat ze willen eten, zeggen ze standaard ‘pannenkoeken!’. Ik vraag het ze dus maar gewoon niet meer, tenzij ik vind dat we (of ze, want vaak haal ik dan iets anders voor mij en Bart) wel weer een keertje pannenkoeken kunnen gaan eten. Pannenkoeken worden altijd ontzettend goed gegeten. Bij andere dingen is dat wel eens anders…
‘Dat lust ik niet!’
De meest gehoorde uitspraak aan tafel is ‘dat lust ik niet’. Ook als ze iets nog nooit gegeten hebben, kunnen ze me vaak al vertellen dat ze het niet lusten. Knap hè?
Vooral Lenn beweert ontzettend veel niet te lusten. Het liefst eet hij (naast pannenkoeken dan) kale rijst of kale pasta. De saus ‘is super vies’ en wil hij niet eten. Vaak maak ik er gewoon een eenpansgerecht van, maar als we iets eten waarvan we niet zeker weten of Elena er tegen kan (omdat we nog niet weten w aar ze nou precies allergisch voor is), doe ik het apart. En als Elena dan alleen rijst of alleen macaroni krijgt, willen Nomi en Lenn dat ook…
Pick your battles
En dan denk ik, ‘pick your battles‘. Oftewel; denk even na of het je waard is om er een gevecht van te maken. Op zich snap ik wel dat ze dan niet alles willen eten, want Elena hoeft het ook niet. Aan de andere kan wil ik natuurlijk wel dat ze genoeg vitaminen binnenkrijgen en dat haal je nou niet echt uit kale macaroni.
Gelukkig houdt Lenn wel van fruit, soms eet hij wel drie appels op een dag. Nomi eet haar groente vrij goed en op school eet ze iedere dag fruit. Verder geef ik ze zo nu en dan een vitaminepil en dan ga ik er vanuit dat ze genoeg vitamines binnenkrijgen.
Natuurlijk zou het fijn zijn als ze (en dan bedoel ik vooral Lenn) beter zouden eten. Maar het is me het niet waard om telkens een strijd te voeren aan tafel. Liever zit ik gewoon gezellig aan tafel, en nou ja, dan eten ze maar wat minder. Het gaat prima met ze, dus blijkbaar krijgen ze toch wel genoeg eten binnen!
Zijn jullie kinderen goede eters?
Ja, gelukkig allebei goede eters. Ze vinden sommige dingen lekkerder dan andere, zoals eigenlijk dus iedereen, maar het avondeten gaat 95% van de keren op zonder strijd. Dus inclusief de groenten. Ze zijn/worden grotendeels vegetarisch opgevoed, misschien heeft dat meegeholpen. Of misschien heb ik gewoon geluk op dat vlak 🙂
De oudste van 6 is een hele goeie eter, hij eet alles en probeert altijd eerst voordat hij besluit of hij iets wel of niet lekker vind.
De jongste van 3 is een ander verhaal, zij eet zo weinig! Het liefst aardappels, vlees, groente, en bami of macaroni ‘lust’ ze de ene dag wel en de andere dag niet. Dan krijgt ze nog wel eens een potje babyvoeding (15maanden), maar als ze daarvan de helft eet, is dat voor haar al veel