Jullie hebben het misschien wel meegekregen, we moesten afscheid nemen van onze katten. Nomi blijkt allergisch te zijn en daarom zat er maar één ding op; een nieuw huisje zoeken voor Guusje, Pablo en Mateo. Helemaal niet leuk, en van de negatieve reacties die ik erop kreeg werd ik ook niet echt vrolijk.

Nomi’s eczeem

Degenen die mij al langer volgen, kennen het verhaal van Nomi’s eczeem wel. Het ging maar niet weg en het werd de laatste tijd alleen maar erger. Ze had heel veel eczeem in haar knieholtes, ellebogen, polsen en hals. We kregen het maar niet onder controle. En vorige maand begon ze zo erg te krabben dat zelfs haar scheenbenen vol krassen zaten, terwijl ze daar nooit eczeem had. ‘Ik heb daar gewoon zo’n jeuk!’ vertelde Nomi me. Dus ik belde de huisarts maar weer een keertje.

Nomi was eindelijk oud genoeg voor een allergietest, en dat werd meteen gedaan. Een paar dagen later belde ik de huisarts voor de uitslag. En toen hoorde ik dat ze allergisch is voor kattenharen.

De beste optie

Bart en ik hadden het er al over gehad wat we zouden doen als ze allergisch zou zijn voor katten. Er zijn natuurlijk anti-allergiemedicijnen. Maar willen we ons meisje jarenlang medicatie laten slikken? Nee, we hadden daar geen goed gevoel bij. Daarom vonden wij het de beste optie om een nieuw huisje te zoeken voor onze katten.

Op zoek naar nieuwe huisjes

Maandagmiddag plaatste ik een advertentie op Facebook. Het liefst wilde ik via Facebook nieuwe eigenaren zoeken, zodat ik een beetje wist wie het waren. Ik deelde mijn bericht in verschillende groepen en in mijn Instagram stories en al snel kwamen er negatieve reacties binnen. ‘Iedereen die van zijn kat af wil zegt opeens dat zijn kind allergisch is.’ ‘Toevallig hoor, net voor de vakantieperiode.’ ‘Je kunt haar toch gewoon medicijnen geven?’

Daar zat ik natuurlijk totaal niet op te wachten. Nou geloof ik best wel dat sommige mensen een allergie als excuus gebruiken. Maar om mij daar nou van te beschuldigen vond ik wel ver gaan. Ook kreeg ik een privéberichtje waarin stond dat ze niet snapte dat mijn kind belangrijker is dan mijn katten. Daar moest ik dan wel weer een beetje om lachen en ik heb er maar niet op gereageerd.

Nieuwe adresjes voor Guusje, Pablo en Mateo

Guusje vermaakt zich prima alleen en ze heeft niet zo heel veel met andere katten. Daarom hoefde ze niet perse bij Pablo en Mateo te blijven. Vorige week donderdag namen we afscheid van haar. Ze is nu in Drenthe en daar gaat het erg goed met haar.

Zaterdag werden Pablo en Mateo opgehaald. Zij gaan naar Utrecht en ze vonden hun nieuwe poezenmama meteen al erg leuk. Ik heb van alle drie de katten een paar foto’s gekregen en ze hebben het gelukkig erg goed!

Nomi’s reactie

Toen ik Nomi vertelde dat de poezen weg moesten, vond ze het heel erg. Ze was behoorlijk overstuur, wat natuurlijk wel logisch is. ‘Maar ik vind de poesjes zo lief! Ik wil de poesjes houden!’. Nadat we er even over gepraat hadden, begon ze het wel te snappen. Ze wilde zelf namelijk ook wel erg graag van de jeuk af. Ze heeft alle poezen nog even geknuffeld voordat ze weggingen, en ze zei dat ze ze wel zou gaan missen. Daarna heeft ze het er eigenlijk niet zo veel meer over gehad.

Lenns reactie

Toen Nomi de poesjes knuffelde en kusjes gaf, deed Lenn vrolijk mee. Hij snapte er nog niet zoveel van. Samen met Nomi zwaaide hij ze uit en daarna speelde hij weer verder. De eerste ochtend zonder poezen vroeg hij wel ‘mauw?’. Hij wilde even weten waar de poesjes waren. Ik vertelde hem dat ze er niet waren en toen ging hij spelen. De volgende dag vroeg hij er niet meer naar.

Nu nog van de kattenharen af zien te komen

Sinds ik wist dat Nomi allergisch is voor katten haren, ben ik al fanatiek aan het stofzuigen. Maar toen de katten nog bij ons waren, was het natuurlijk een beetje dweilen met de kraan open. Toen ze allemaal weg waren had het een stuk meer effect. Ik stofzuigde het hele huis, alle knuffels gingen in de was en in de droger, ik probeerde de bank haarvrij te maken, ik gooide alles wat gewassen kon worden in de was, et cetera. Wat een werk, en ik ben er voorlopig nog wel mee bezig. Ik kom namelijk nog steeds regelmatig kattenharen tegen. Vanochtend zat er zelfs eentje in mijn thee…

Zelf vind ik het erg jammer dat we de katten weg hebben moeten doen. Maar helaas is het niet anders. Ik ben wel erg blij dat we nu (eindelijk) weten waar Nomi’s eczeem vandaan komt.