Vier jaar geleden dacht ik dat het een hele onderneming was om met één baby ergens naartoe te gaan. Als ik daar nu aan terug denk, lach ik mezelf een beetje uit. Met drie kinderen is het totaal anders. Toen Elena 8 dagen oud was, besloten Bart en ik even met haar naar de Babypark te gaan. Nomi en Lenn waren toen op school en bij oma, en we dachten ‘alleen met Elena is wel even makkelijk’. Een heel verschil met vier jaar geleden dus!

Lekker makkelijk, met een peuter en een kleuter

Tijdens mijn zwangerschap realiseerde ik me dat het steeds makkelijker werd om even met Nomi en Lenn ergens naartoe te gaan. Ik had geen buggy of kinderwagen meer nodig want ze lopen veel liever zelf. Ik nam geen luiertas meer mee, ik stopte gewoon een paar luiers en wat doekjes in mijn eigen tas. Maar nu Elena er is, is het natuurlijk wel weer even anders.

Erop uit met drie kinderen

Even met drie kinderen naar de stad, dat klinkt makkelijker dan het is. Het begint al bij de voorbereiding. ‘Welke muts doe ik Elena op?’ ‘Oh wacht, deze is nog veel te groot, even een andere zoeken’. ‘Is deze jas niet te warm als ze in de voetenzak ligt?’ ‘Hebben we nu echt alles?’.

De kinderwagen mee

We gebruiken een duowagen, die we kochten toen ik zwanger was van Lenn. Nomi was anderhalf toen hij werd geboren en ze liep net. Toen vond ik een duowagen wel echt een musthave. Nu kan Lenn eventueel zitten, maar dat wil hij natuurlijk niet. Toch laat ik het zitje erop, want als we wat verder lopen is het echt een stuk makkelijker als Lenn in de kinderwagen zit.

En dan; naar de stad

Nomi klimt inmiddels zelf in de auto en doet alvast haar riempjes om. Die hoeven we alleen nog maar vast te klikken. Ook Lenn klimt zelf in de auto en wil zichzelf vastzetten, maar dat lukt natuurlijk niet. Vervolgens gaat Elena in de maxi cosi en we kunnen gaan.

In de stad moet eerst de kinderwagen uit de auto. We laten Nomi en Lenn nog even zitten, want het is handiger om eerst de kinderwagen uit de auto te halen. Ondertussen schreeuwt Lenn ‘Ik ook mee! Ik ook mee!’ en Nomi reageert met ‘Lenn stop met schreeuwen! We mogen wel mee!’. Elena hoor ik niet, ze is in de auto in slaap gevallen.

Ondertussen zetten we de kinderwagen in elkaar. Ik til Elena uit de maxi-cosi, want zo’n kinderwagenbak ligt toch wel lekkerder. Ik dacht dat dat wel slapend kon, maar natuurlijk wordt ze wakker. Als ze in de kinderwagenbak ligt, valt ze weer in slaap.

Terrorpeuter

Zo, nu even lekker de stad in. Even de nieuwe kinderkledingcollecties bekijken! Nu Elena echt een meisje blijkt te zijn (je weet het nooit, met die echo’s), durf ik alvast wat schattige lente- en zomerkleding te gaan kopen. Voor Nomi had ik vooral zomerkleding in maat 74, en daar gaat dit frummeltje voorlopig echt niet in passen. Een goede reden om te shoppen, dus!

Lenn vindt het ook erg leuk om weer even in winkels te zijn. Hij besluit wat dingen voor zichzelf uit te zoeken. Dat hij maat 68 en maat 116 in zijn handen heeft, maakt hem niet uit. Als ik het terug wil hangen verandert meneertje in een heuse terrorpeuter en wil opeens álles hebben wat hij ziet. Vervolgens rent hij ermee weg, hij trekt ondertussen nog wat andere dingen uit de schappen en ik probeer hem te vangen. Ik kom erachter dat rennen nog niet helemaal lukt, maar gelukkig grijpt Bart hem.

Ondertussen bekijkt Nomi de meisjescollectie, maar ze vindt niks mooi. Wat niet erg is, want ze heeft al vrij veel kleding… Ik bekijk de collectie voor baby meisjes en ik vind zo ongeveer alles leuk. Alles is zo klein en schattig… Ik zoek iets leuks uit, in de hoop dat Elena dat deze lente en/of zomer wel gaat passen.

Geslaagd!

Ook in een andere winkel zie ik wat leuks voor Elena. Ik kijk ook even voor Lenn, maar hij doet Nomi na en vind alles ‘nie mooi!’. Nou ja, dan niet. Ook hij kan nog wel even vooruit. Ik betaal de kleertjes voor Elena en Lenn wil de tasjes vasthouden. Een paar minuten later liggen ze op de grond, want nu zijn ook de tasjes ‘nie mooi’.

We besloten weer naar de auto te gaan. Als ze in de auto zitten, begint Lenn weer te gillen om de tasjes en Nomi gilt dat ze oorpijn krijgt van Lenn. Elena wordt er ook wakker van en we gaan gauw naar huis.

Ik ben blij als we weer thuis zijn, maar het is ook wel heel fijn om soms even ergens anders naartoe te gaan!