Toen Nomi nog in de kleuterklas zat, hebben we een hele tijd getwijfeld of we haar lang of kort moesten laten kleuteren. Ook haar juf twijfelde erover, want zij wist niet of het wel goed voor Nomi zou zijn om het jongste kindje van de klas te zijn. Qua lesstof was ze wel klaar voor groep 3, maar we twijfelden of het sociaal-emotioneel goed zou zijn voor haar. Uiteindelijk besloten we om haar toch naar groep 3 te laten gaan en vandaag klets ik jullie even bij over hoe dat nu gaat.

Waarom toch naar groep 3?

Eén van de belangrijkste redenen om haar toch naar groep 3 te laten gaan, was omdat ze dat zelf heel graag wilde. Nomi was helemaal klaar met het spelen in de kleuterklas, ze wilde echt dingen leren. Bijna al haar vriendjes en vriendinnetjes zaten in groep 2 en ze wilde heel graag met ze mee naar groep 3. Cognitief zou ze het wel aankunnen, dus het kwam echt aan op het sociaal-emotionele. Uiteindelijk dachten we dat ze gelukkiger zou zijn in groep 3 dan in groep 2, en daarom ging ze versneld naar groep 3.

Spannend

Aan het einde van de zomervakantie vond ze het toch wel heel spannend om naar groep 3 te gaan. ‘Misschien is het wel veel te moeilijk voor mij’, was één van haar argumenten. Toen ik haar vroeg of ze dan liever naar groep 2 wilde gaan, was haar antwoord heel duidelijk: ‘Nee!’. Maar groep 3 leek haar toch wel heel spannend. Nieuwe juffen, nieuwe kinderen, veel meer werkjes doen… Het is natuurlijk ook een heel verschil met de kleuterklas.

Het begin

Gelukkig was de spanning na de eerste schooldag al helemaal weg. Ze kwam heel vrolijk uit school en ze had het ontzettend naar haar zin gehad. De juf was leuk, de kinderen waren leuk, de werkjes waren toch niet zo moeilijk als ze dacht en was erg blij dat ze naar groep 3 was gegaan.

Hoe gaat het nu?

Ook daarna bleef het hartstikke goed gaan. Het enige wat ze niet zo leuk vond, was dat ze als enige nog 5 jaar was. Maar dat heeft ze zelf een beetje opgelost door te zeggen dat ze zich al 6 voelde. Ze was bijna een maand lang de enige die nog 5 was en er waren toen al kinderen uit haar klas 7, en ik snap wel dat ze dat niet zo leuk vond. Maar het is nooit echt een probleem geweest.

Momenteel is ze wel iets minder enthousiast geworden over haar werkjes. Ook het lezen thuis gaat niet altijd even makkelijk, soms heeft ze er gewoon echt geen zin in. In het begin vond ze het hartstikke leuk om te lezen, maar nu pakt ze bijna nooit uit zichzelf een boek. Wat wel goed werkt, is dat zij ’s avonds soms nog even op mag blijven om te lezen. Ze wordt al enthousiast van het woord ‘opblijven’, en dat ze dan nog even moet lezen, vindt ze helemaal niet erg.

Sociaal-emotioneel

Laatst hebben we een tienminutengesprek gehad en volgens Nomi’s juf gaat het hartstikke goed met haar. Terwijl ze in de kleuterklas en heel stil en verlegen was, lijkt ze zich nu veel meer op haar gemak te voelen. Ze is nog steeds wel een rustig meisje, maar ze kletst wel en durft ook vragen te stellen. Zelf geeft ze ook aan dat ze het heel fijn vindt in groep 3 en ze gaat altijd met plezier naar school, dus ik denk dat we de goede keuze hebben gemaakt!