Een tijdje geleden vroeg de verloskundige of ik natuurlijk wil bevallen of dat ik kies voor een keizersnee. Omdat Nomi (door de stuitligging) geboren is met een keizersnee, mag ik daarvoor kiezen. Ik zei meteen dat ik graag natuurlijk wil bevallen en dat wil ik nog steeds graag, maar ik krijg toch steeds meer twijfels. Er zijn namelijk verschillende dingen die de kans op een keizersnede toch wat groter maken.
Het eerste punt is die stuitligging. Baby boy heeft nog genoeg tijd om te draaien, maar ik vraag me sterk af of dat wel gaat gebeuren. Bij de 20 weken echo ligt 1 op de 3 kindjes nog in een stuit, dus het is helemaal niet uitzonderlijk dat hij nog niet is gedraaid. Toch heb ik een voorgevoel dat deze baby, net als Nomi, tot het einde in een stuit blijft liggen. Een paar dagen geleden is hij ’s avonds gedraaid en daar was ik best blij mee, maar diezelfde nacht is hij nog weer teruggedraaid. Daarom vraag ik me af of mijn baarmoeder wel geschikt is om op de kop in te liggen. Aangezien Nomi ook verkeerd om lag, kan het zo zijn dat dat komt door de vorm van mijn baarmoeder.
Een stuitbevalling zie ik absoluut niet zitten. De vorige keer was de gynaecoloog er ook geen voorstander van en vooral door de risico’s voor de baby, wil ik dat niet. Ook bij een draaipoging heb ik geen goed gevoel, dus dat is voor mij ook geen optie.
Bij Nomi’s geboorte liet mijn placenta niet los en de kans is nu ongeveer 50% dat hij weer moeilijk los komt. Dat zou kunnen betekenen dat ik na een natuurlijke bevalling alsnog op de operatietafel terecht zou komen om de placenta te laten verwijderen. Dat is natuurlijk niet zo’n grote ingreep als een keizersnede, maar ik zit er toch niet echt op te wachten. Tijdens de keizersnee lag mijn buik al open en daardoor konden ze mijn placenta toch goed (of nou ja, hij kwam er in heel veel kleine stukjes uit) verwijderen. Daarnaast is de kans op veel bloedverlies ook groot als de placenta niet loslaat.
Zelf ben ik ook met een keizersnede geboren. Het bekken van mijn moeder was te smal en daarom is het uiteindelijk een spoedkeizersnede geworden. Volgens mijn verloskundige kan dat erfelijk zijn, dus dat maakt de kans op een spoedkeizersnee wat groter.
En hoewel ik niet bang ben voor een keizersnee, lijkt me een spoedkeizersnee helemaal niks. Bij mijn vorige zwangerschap stond de keizersnee van tevoren gepland, ik wist precies wat er ging gebeuren en wanneer en alles ging gewoon heel rustig. Als ik verhalen hoor over een spoedkeizersnee, dan zijn die vaak totaal anders. Dan lijkt me een geplande keizersnee toch een stuk fijner.
Als laatste is er nog de kans op een littekenruptuur, doordat ik een zwakke plek in mijn baarmoeder heb. De gevolgen kunnen behoorlijk groot zijn en daarom moet ik sowieso in het ziekenhuis bevallen. Het litteken wordt goed in de gaten gehouden, en als ze niet zeker weten dat het litteken het aankan, gaan ze meteen over op een keizersnee.
Als ik de garantie zou krijgen dat ik natuurlijk zou bevallen, zou ik daar absoluut voor kiezen. Maar dat kan natuurlijk niet en daarom heb ik, door al deze dingen bij elkaar, toch mijn twijfels. Ik neig nog steeds naar een natuurlijke bevalling, maar misschien denk ik er over een paar weken wel heel anders over.
Hoe ben jij bevallen?
Bij alle kinderen natuurlijk. Nou ja. 1 x ingeleid vanwege zwangerschapsvergiftiging. Maar allemaal aan de onderkant eruit zeg maar haha.
Je hebt gelukkig nog even tijd om er over na te denken mocht hij over een paar weken nog in stuit liggen 😉
Ik ben natuurlijk bevallen, maar dat ging ook niet zonder hulp. Ik dacht altijd dat een keizersnede ideaal zou zijn omdat ik enorm bang was voor weeën, maar gelukkig hoefde ik geen angst te hebben en durf ik nu een tweede keer ook wel natuurlijk te bevallen 🙂
Bij de eerste een spoedkeizersnede en bij de tweede mocht ik ook kiezen. Koos voor natuurlijk en dat werd helaas ook weer een keizersnede. Bij mij geen stuitligging hoor, maar bij beide kinderen ondanks dagen aan weeëen geen vorderende ontsluiting. Succes met kiezen, dat vond ik echt heel moeilijk die tweede keer. Ik veranderde constant van gedachten.
Ik ben natuurlijk bevallen, alleen doordat ik met 4cm al persdrang kreeg wel met een ruggenprik. Ik hoop dat je babyboy nog draait. Misschien is je keuze dan makkelijker. Succes met het maken van je keuze, alleen jij kunt kiezen waar je je fijn bij voelt
Ik begrijp je twijfel heel goed.
Ik heb een spoedkeizersnee gehad en gun dat niemand!
Het lijkt me heel lastig! Ik ben natuurlijk bevallen.
Ik ken ook verhalen van succesvolle natuurlijke bevallingen na een bevalling die eindigde in een spoedkeizersnede. Ik heb zelf geen ervaring, ik ben thuis bevallen en logischerwijs is dat dus een natuurlijke bevalling geweest. Je hebt natuurlijk nog een tijdje om te beslissen en je moet ook nog maar aanzien wat de kleine jongen gaat doen. Als hij in stuit blijft liggen is jouw keuze volgens mij al gemaakt. 😉
Met jou voorgeschiedenis zou ik denk ik voor een geplande keizersnede gaan.
Ik ben beide keren thuis bevallen. De eerste in 6.5 uur, de tweede kwam in 2 uur tijd
Ik ben op natuurlijke wijze bevallen. Maar dit was wel heel heftig. Maar de keuze waar jij voor staat lijkt me heel moeilijk. Liefs Marjon
Hier natuurlijk bevallen, ik hoop dat je natuurlijk mag bevallen, maar anders lijkt mij een geplande keizersnee ook veel fijner 🙂
Ik begrijp dat je graag natuurlijk/vaginaal wol bevallen. Een keizersnede en het herstel is echt niet niks! Maar neem het jezelf vooral niet kwalijk als het tóch een keizersnede wordt. <3
Ik ga deze keer natuurlijk, maar wel in het ziekenhuis bevallen. De vorige twee keren wilde ik perse thuis bevallen, en eindigde het in het ziekenhuis. Omdat we goed verzekerd zijn zit zelfs een niet medische bevalling in het pakket, en heb ik deze keer ervoor gekozen om maar sowieso in het ziekenhuis te bevallen. De teleurstelling de afgelopen keren dat het me thuis niet lukte was zo groot, dat ik dat niet nog een keer wilde hebben.
In jouw geval zou ik denk ik (als je mijn mening wilt weten :p ) gaan voor een keizersnede
Ik werd ingeleid, maar omdat mijn zoontje niet goed voor de uitgang lag, even zo gezegd, werd het een keizersnede. Dat vond ik jammer, maar het was uiteindelijk het beste. Het herstel valt mij alles mee. Succes met je beslissing, jij weet wat het beste voor jullie is!
Tijdens mijn 1e zwangerschap lag mijn dochter tot 36wkn in stuit. Ondanks 3 draaipogingen was die houding toch favoriet. Maar op het laatst toch uit zichzelf gedraaid. Uiteindelijk ben ik overtijd ingeleid en na een lange en moeizame bevalling is er uiteindelijk gekozen voor een spoedkeizersnede. Ik kan je zeggen; na 3 dagen zkh en een bevalling van bijna 24 dán nog een keizersnede ondergaan gaat je niet in de koude kleren zitten. Ik heb pas op dag 4 mijn dochter kunnen verschonen en een eerste fles (tot de fles leeg was) kunnen geven. Vreselijk. Een lang herstel, geen fijne kraamtijd.
Toen ik zwanger was van de 2e kwam ik al bij 14wkn onder controle van de gyn omdat er zorgen waren, waaronder een erg grote hoofdomvang (>p95 lijn). Op grond daarvan én vanwege mijn voorgeschiedenis van de 1e bevalling, heb ik een geplande keizersnede afgedwongen. In de eerste instantie zonder medewerking van de gyn en pas bij 35wkn kreeg ik groen licht voor een keizersnede, hoofdomtrek zat toen op p97. Mijn zoontje lag toen ook nog in stuit en tijdens de voorbereiding voor de OK (39+3wkn) werd duidelijk dat ie over dwars lag. Hij had niet eens natuurlijk geboren kunnen worden, al had ik dat gewild.
Dit keer ging ik ‘uitgerust’ de keizersnede in en is dit allemaal zoveel beter gegaan! Een reuzesnel herstel, dag eerder naar huis dan gebruikelijk en op dag 7 alweer fit achter het stuur. Iedereen riep bezorgd dat ik de klap nog wel zou krijgen, dat ik veel te snel van stapel liep maar deze klap is nooit gekomen.
Ik zou je een 2e keizersnede echt aanraden en hopelijk gaat het net zo voorspoedig als bij mij! Maar ja, dit is mijn ervaring en ik heb geen ander vergelijkingsmateriaal…
Lastig zeg, je weet niet hoe het gaat lopen natuurlijk. Toch zou ik de wens voor natuurlijk bevallen niet wegschuiven door twijfels. Natuurlijk bevallen is zoveel beter voor moeder en kind, mits het natuurlijk veilig is.
Hier een spoedkeizersnede gehad nadat haar hartslag wegviel.
Ik ben natuurlijk bevallen, wel met hulp van de vacuüm pomp.
8dagen na uitgerekende datum ingeleid geweest en na 13u arbeid een onverwachtse keizersnede wegens blijven steken op 9cm ontsluiting. Nu 28w zwanger van tweede kindje en is nog steeds niet duidelijk of het weer een keizersnede zal worden. Ik heb het heel jammer gevonden dat het de vorige keer niet natuurlijk gelukt is, maar nu schrikt de onwetendheid van een natuurlijke bevalling me wat af. Als ik de risico’s lees die er in jouw geval kunnen optreden zou ik denk ik ook wel voor de veilige optie voor jou en je baby kiezen en voor geplande keizersnede gaan.
Succes ?
Mijn dochter lag ook in stuit (1e kindje) en ik heb direct voor een keizersnede gekozen. Alles ging supergoed en herstel ging voorspoedig. Ondanks dat ik een keizersnede gepland had, diende dochterlief zich 3 weken te vroeg aan en werd het alsnog vervroegd. Van het gebroken water tot haar geboorte duurde alles 4 uurtjes en heb geen moment pijn gehad.
Ik ben natuurlijk bevallen, maar met behulp van een vacuüm pomp. Wat was ik blij dat het toen lukte, want ik was als de dood voor een spoedkeizersnede. Dat lijkt me gewoon heel naar.
Ja dat is wel lastig die twijfels, je wilt een natuurlijke bevalling wel een keer meemaken denk ik zo … maar alle risico’s en alle kansen dat je toch op de ok komt , maar dan als spoed laten je twijfelen.
Denk er goed over na, bespreek het met iedereen en succes met je keuze!
Ik ben 2x natuurlijk bevallen en zou het zo nog een keertje doen! 😉 Als je al een keizersnede hebt gehad snap ik best dat je dat nu weer de beste keuze lijkt. Maar als je zoontje nog de juiste kant op draait, de kans is zeer aanwezig omdat je nu nog niet zo ver bent, lijkt me een natuurlijke bevalling een fijne ervaring. Ik denk dat je je zorgen maakt en in de stress schiet, om dingen die misschien niet eens zullen gebeuren. Misschien kun je een MRI krijgen om je bekken op te meten ( heblik ook gehad bij de 1e). Ik zou gewoon nog even afwachten voordat je een beslissing maakt. Kies je toch voor een keizersnede (omdat het moet of omdat je dat wilt) is er ook niets mis met deze keuze. Je moet doen waar je je goed bij voelt, maar wacht gewoon nog even af……..
Onze spruit lag vanaf het begin af aan head first, ready to pop. Tot week 32. Toen lag hij in stuit en daar bleef hij. Tot de versie.
Ik snap je gevoel heel goed.
Ik moest ook onder narcose voor het hechten en het is me alles meegevallen. Heel goed geregeld en ik was zo terug.
Ik wil je niet overtuigen, maar alleen gerust stellen. Het kan alle kanten op, maar in mijn geval viel alles dus mee.
Hallo ik heb 3 kids en alle 3 in stuit gehad en dus keizersnee gehad 3x ik wou ook natuurlijk bevallen van 2 en dat mocht maar ik durfde het niet en met derde mocht ik opzich normaal bevallen maar mijn gevoel zei nee. Maar zo is mijn zusje 2 keer bevallen na keizersnee dus het is wel mogelijk. Het is maar net hoe je gevoel is. Maar als je met de eerste al problemen had zou ik nu voor keizersnee gaan zodat je niet na bevalling nog naar O K moet