‘Die! Die!’ ‘Dat heet een vork, Lenn. Zeg maar vork.’ ‘Die!’ Terwijl Nomi op deze leeftijd bij zo ongeveer ieder voorwerp vroeg ‘Is dat?’, heeft Lenn erg weinig interesse in woordjes. Hij begrijpt al wel veel woordjes, maar ik heb het idee dat hij gewoon geen zin heeft om ze zelf te zeggen.
Ik ben al een tijdje heel erg benieuwd hoe Lenn nou aan zijn rode haartjes komt. En waardoor een deel van mijn familie ontzettend snel bruin wordt. Nomi en ik zijn beide met donker haar geboren. We hebben donkere wimpers, terwijl die van mijn moeder en zusje juist heel blond zijn. Nomi wordt van twee zonnestraaltjes al bruin en ik moet echt goed mijn best doen om een beetje te verkleuren. Lenn verkleurt dan ook weer nauwelijks. Ik werd steeds nieuwsgieriger waar dat nou allemaal vandaan komt en er is maar één manier om erachter te komen; een DNA test!
Ik vroeg Nomi wat ze wilde maken voor Vaderdag. ‘Ik wil verven!’, riep ze meteen. Had ik kunnen weten. Oké, dan ga ik wel even iets bedenken. Ik zocht in de kast en daar vond ik twee canvasjes. Twee verschillende, maar ach. Dat mocht de pret niet drukken. Ik dacht even na en al snel had ik iets leuks bedacht wat Nomi en Lenn konden gaan maken.
Vorige week besloot ik dat ik nu écht een nieuw bed wil, dus we gingen naar Ikea. Donderdag ging ik naar Amsterdam voor een afspraak bij HelloFresh, zaterdag was Nomi’s gymuitvoering en daarna gingen we naar de camping.
Lenn doet Nomi regelmatig na. Hij kijkt nogal tegen haar op en hij doet alles wat zij ook doet. Sinds kort wil hij net als Nomi op het potje en op de wc. Vooral het potje vindt hij heel erg interessant, waarschijnlijk omdat hij er zelf op kan gaan zitten. Eerst ging hij gewoon zitten en 2 seconde later stond hij weer op. Maar laatst moest opeens zijn luier af en werd hij er wat serieuzer in.