Dinsdag was het zover, we moesten voor de tweede keer naar het consultatiebureau en Nomi kreeg haar eerste vaccinaties. Ik bedacht laatst dat ik weer een keertje wilde gaan ploggen, en dit leek me wel een geschikte dag daarvoor. Het is een keer iets anders dan een dagje thuis zitten met Nomi, dat soort dagen lijken me wat minder boeiend.
Nomi kreeg om 6.00 uur al honger, maar toen heb ik geen foto’s gemaakt (ik was blij dat ik daarna nog even kon slapen). Toen ik wakker was, begon ik met een kopje thee en ik zette een artikel online. Daarna deed ik even snel iets aan mezelf.
Ik zette de luiertas alvast klaar en daarna maakte ik Nomi wakker. Dat doe ik normaal eigenlijk nooit, ik wacht altijd gewoon totdat ze zelf wakker wordt. Maar nu moest het wel, anders zouden we te laat komen.
Volgens mij was ze zelf ook een beetje verbaasd dat ik haar wakker maakte. Ik nam haar mee naar beneden en daar voedde ik haar.
Daarna verschoonde ik haar, ik kleedde haar om en we gingen naar het consultatiebureau.
We waren veel te vroeg, maar toch waren we meteen aan de beurt. Nomi weegt nu 4795 gram en ze is 56,5 cm. Net iets onder het gemiddelde, maar volgens de verpleegkundige was het prima. Ook verder was alles goed, en toen was het tijd voor de vaccinaties. Dat vond ze niet leuk. Ze huilde even heel hard, maar gelukkig was ze daarna goed te troosten. Na een paar minuten was ze het alweer vergeten.
Met die pleister vond ik haar er wel heel zielig uitzien. Toen we thuis kwamen, zag ik dat ik blijkbaar de deur van Nomi’s kamer open had laten staan, en Guusje is de kast ingedoken. Met als gevolg dat al Nomi’s broekjes op de grond lagen. Bedankt, Guusje.
‘Je denkt toch niet dat ik ga slapen, hè?’. Ik dacht dat ze wel moe zou zijn, maar in bed lag ze vrolijk om zich heen te kijken. Uiteindelijk viel ze wel in slaap.
Ik had tijd om een wasje te draaien en daarna at ik een peer (iets met goede voornemens enzo).
Ook had ik tijd om even te bloggen. Ik maakte wat foto’s en ik begon met een artikeltje.
Toen werd Nomi wakker en ik hoorde meteen dat ze last had van de prikjes. Ze huilde veel harder, dit was echt geen hongerhuiltje. Ze dronk heel even, al snel wilde ze niet meer en begon ze weer te huilen. Ook toen ze bij mij lag, was ze moeilijk te troosten. Soms sliep ze heel even, maar dan werd ze na een paar minuten weer huilend wakker, heel zielig. Ik temperatuurde haar en ze had net geen koorts, maar zo hoog is haar temperatuur nog niet eerder geweest.
Een paar uur later ging het wel weer wat beter. Ik stopte haar in bed en ze viel redelijk snel in slaap. Inmiddels was Bart ook thuis en we aten even snel wat (daar vergeet ik telkens foto’s van te maken). ’s Avonds voedde ik Nomi op de bank en keken we naar De Slimste Mens.
Gerelateerde artikelen:
Aah sneu kindje :[ arme prikjes! Gelukkig gaat dat wel redelijk snel over. Leuke plog!
aah wat zielig! en wat balen dat Guusje er zo een rommel van had gemaakt
Ah arme Nomi, haar eerste prikjes! Ik hoop niet dat ze er al teveel last van heeft.
Ach altijd zielig.. Hier moet ik de deur ook altijd dichtdoen van de bijkeuken anders heeft onze Lucky ook de kleertjes uit de wasmand te pakken 😛
Ah wat sneu 🙁 Hopelijk is ze inmiddels weer helemaal opgeknapt.
Aah altijd zo sneu als ze prikjes hebben gekregen! Mijn kat Floris is er ook zo goed in om de kast leeg te halen als je het even een keer vergeet om dicht te doen. Vooral de handdoekenkast is zijn favoriet, want dan kan hij daarna lekker op de handdoeken gaan slapen haha.
Auuuwh wat zielig! 🙁
Ah gos! Arm meisje… Ze kijkt inderdaad heel verbaasd als jij haar wakker maakt, bijna een beetje boos zelfs, hahaha! Echt een moppie is het.
Aaah! Hopelijk knapt snel beter
Het is voor een goed doel die prikjes, maar het blijft eigenlijk best zielig.
Oh wat vervelend dat ze er zo'n last van had. Hopelijk gaat het ondertussen al een stuk beter?
Ah, wat een schatje. Ik hoop dat het inmiddels weer beter met Nomi (mooie naam!) gaat!