Samen slapen 2.0

samen slapen broer zus

Samen slapen met de kinderen is niet zo mijn ding. Ooit riep ik dat ik dat nóóit zou doen, maar het is wel eens voorgekomen. Vooral Lenn kruipt zo nu en dan midden in de nacht tussen ons in en gaat dan gewoon slapen, dus dan laat ik hem maar liggen. Maar laatst heeft hij iets anders bedacht; nu wil hij samen slapen met Nomi!

De eerste pogingen

Het begon eigenlijk een hele tijd geleden al. Nomi en Lenn vroegen of ze bij elkaar mochten slapen en ik dacht; nou ja, als ze dan gewoon gaan slapen, vind ik dat prima. Maar dat ‘gewoon slapen’ zat er niet in. Twee uur later waren ze nog steeds wakker en toen heb ik Lenn toch maar weer in zijn eigen bed gelegd. Even later wilden ze het weer en ik vertelde ze dat ze dan eventjes mochten kletsen, maar geen lawaai mochten maken (want anders houden ze Elena wakker) en daarna gewoon moesten gaan slapen. Nadat ik een aantal keren bij ze was geweest, zaten ze nog steeds rechtop in bed en het zag er niet naar uit dat ze snel zouden gaan slapen. Dus gingen ze maar weer allebei in hun eigen bed, want de volgende ochtend moesten ze allebei weer naar school. En dan is het wel zo fijn als ze goed geslapen hebben.

Stiekem bij elkaar gaan slapen

Vervolgens besloot Lenn het anders aan te pakken. Nadat we hem naar bed hadden gebracht, ging hij naar Nomi. Toen konden ze opeens wel zachtjes doen, want we hebben ze niet gehoord. Pas toen we ‘boem’ hoorden en snel naar zolder liepen, zagen we Lenn naast het bed van Nomi liggen. Hij was in zijn slaap uit bed gevallen en we legden hem maar weer in zijn eigen bed.

En toen was er geen school meer

Vlak nadat de scholen werden gesloten, kwamen Nomi en Lenn weer met het idee om bij elkaar te gaan slapen. Prima, maar het leek ons een beter plan als ze in Lenns bed zouden gaan slapen, want daar kunnen ze niet uit vallen. Ik kondigde vast aan dat ze heel zachtjes moesten zijn en dat ze echt moesten gaan slapen. Natuurlijk kletsten ze nog een tijdje, soms maakten ze even te veel lawaai, mijn benen kregen een work-out doordat ik keer op keer de trap weer op ging, maar uiteindelijk vielen ze toch echt in slaap.

Bijna altijd bij elkaar slapen

Sindsdien slapen ze bijna iedere avond bij elkaar. Lenn wil het altijd wel, Nomi heeft er zo nu en dan even geen zin in. Inmiddels zijn ze er wat meer aan gewend en gaan ze wat sneller slapen. Of nou ja, meestal dan. Soms is het opeens weer een feestje in bed en moet ik weer even de boze moeder zijn die ze vertelt dat ze ‘nu echt moeten gaan slapen, want anders gaan ze allebei naar hun eigen bed’. Laatst kwamen ze erachter dat manlief vaak ’s avonds nog in de tuin bezig is, en stonden ze met zijn tweetjes in de vensterbank naar hem te kijken. Ook niet helemaal de bedoeling, maar ook wel begrijpelijk.

Kinderen kwijt

Een paar dagen geleden waren we ze opeens serieus kwijt. Voordat ik naar bed ga, kijk ik altijd even bij ze. Ik keek in Lenns bed en daar zag ik ze niet. Ik dacht; dan zullen ze wel in Nomi’s bed liggen. Daar keek ik, maar daar waren ze ook niet. In ons bed dan? Ook niet. Hm… Dat was toch wel een beetje gek. Ik keek nog een keer op Lenns kamer om te kijken of ze in het ‘hutje’ onder Lenns hoogslaper waren gaan liggen. Toen zag ik ze opeens liggen; aan het voeteneind!

Sindsdien is het iedere keer een verrassing hoe ze zijn gaan liggen. Soms aan het hoofdeinde, soms aan het voeteneind, soms de één aan de ene kant en de ander aan de andere kant. Maar 9 van de 10 keer liggen ze samen in Lenns bed, en ik vind het prima. Ik snap wel dat dat gezellig is en aangezien ze nu wel gewoon gaan slapen, laat ik ze lekker hun gang gaan.

Slapen jullie kinderen wel eens bij elkaar?

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.