Laatst vertelde ik jullie al dat ik er een beetje tegenop zag om weer borstvoeding te gaan geven. Het leek me behoorlijk veel gedoe; borstvoeding geven terwijl je nog twee kinderen in huis hebt. Uiteindelijk besloot ik het toch te doen, want het voelde oneerlijk om Elena geen borstvoeding te geven, terwijl Nomi en Lenn dat wel hebben gekregen. Inmiddels krijgt Elena ruim 6 maanden borstvoeding en vandaag vertel ik jullie hoe ik het ervaar om borstvoeding te geven aan mijn derde kindje.
Vandaag is Elena’s halve verjaardag! Wat is het afgelopen halfjaar voorbij gevlogen zeg, en het lijkt wel alsof de tijd steeds sneller gaat. Deze keer praat ik jullie bij over haar ontwikkelingen, de 6 maanden controle op het consultatiebureau (waar ik doorgestuurd werd naar de huisarts), het rs virus en hoe ze best veel moeite had om de hittegolf goed door te komen.
Terwijl ik Nomi en Lenn allebei borstvoeding heb gegeven, heb ik er tijdens de zwangerschap van Elena over getwijfeld. Waarom? Nou, ik had er gewoon niet zoveel zin in. Ik denk dat het ons bij Lenn een heleboel ellende had kunnen schelen als hij kunstvoeding had gekregen. En daarnaast vroeg ik me ook af of het wel handig was om Elena borstvoeding te geven met nog twee kinderen in huis.
Mijn frummeltje is inmiddels alweer 5 maanden oud! Tijd voor een nieuwe update dus. En ik kan je vertellen dat Elena echt een ontzettend makkelijke baby is. Of nou ja, als we thuis zijn dan…
Als baby heb ik Lenn niet zo heel veel gedragen. Hij was een huilbaby en zelfs in de draagdoek kreeg ik hem niet stil. Ook spuugde hij door zijn reflux regelmatig vol in mijn decolleté en tja, ik was er wel een beetje klaar mee. Als grotere baby droeg ik hem wat vaker, maar even later wilde hij toch liever kruipen en lopen. Maar nu vindt mijn peuter het juist heerlijk om gedragen te worden. En ik vind het ook hartstikke fijn, maar er zijn toch behoorlijke verschillen tussen het dragen van een baby en het dragen van een peuter.