Nomi at als baby vrij goed, maar er waren wel dingen die ze minder lekker vond. Dat werden steeds meer dingen, en ze begon ook dingen te weigeren. Ook had ze nogal een voorkeur voor hóe ze dingen wilde eten, waardoor ik toen ze een jaar was nog steeds haar banaan stond te prakken. Nu ze bijna 2 en een half is, weet ze precies wat ze wel een niet wil eten. Als we macaroni eten, plukt ze dingen als prei, ui en paprika eruit, want ‘Nomi hoeve niet die’. Ze is best kieskeurig, en daarom wilden we het bij Lenn anders aanpakken. Hij is nu natuurlijk nog maar 8 maanden, maar hij heeft al behoorlijk veel verschillende dingen gegeten en hij vindt echt alles lekker.
