Tijdens het intakegesprek op de peuterspeelzaal werd me vertelt dat het soms de eerste dag heel goed gaat, en de tweede dag wat minder. Kindjes weten dan dat hun moeder echt weggaat en soms zijn ze het daar niet zo mee eens. Toen Nomi donderdag voor de tweede keer ging wennen op de peuterspeelzaal bereidde ik me voor op een hysterisch huilend meisje, want dan kon het alleen maar meevallen.

Voor de tweede keer naar de peuterspeelzaal

Ik had Nomi al verteld dat ze weer naar school zou gaan en toen we ’s ochtends in de auto zaten was ze er al druk over aan het kletsen. Toen we uit de auto stapten liep ze meteen richting de peuterspeelzaal en ze vroeg of Lenn ook naar school ging. Ik legde haar uit dat Lenn en ik weer weg zouden gaan en haar aan het einde van de ochtend weer op zouden halen. ‘Mama weg, Lenn weg.’ Oké, ze snapte het dus.

Verlegen

Toen we binnen kwamen was ze behoorlijk verlegen, maar toen de leidster begon over het poesje op Nomi’s shirt was ze meteen enthousiast en begon ze een beetje te kletsen. Ik zei tegen Nomi dat Lenn en ik naar huis gingen en we kregen allebei een knuffel. Verder had ze geen aandacht meer voor me, de andere kinderen waren natuurlijk veel interessanter. Dus we gingen naar huis en net als maandag zat ik vooral op de klok te kijken, ik moet er zelf ook nog een beetje aan wennen haha.

Ze maken op de peuterspeelzaal regelmatig foto’s en ik vond het natuurlijk hartstikke leuk om Nomi op hun Facebookpagina te zien.

Weer ophalen

Aan het einde van de ochtend haalde ik haar weer op en toen was ze alles behalve verlegen. Ze was helemaal dol, ze liet meteen de sticker zien die ze op haar hand had gekregen, drukte haar tekening in bij Lenn in de buggy en ze rende alle kanten op. ‘Nomi tekenen sticker stoeltje kindje school leuk jaaaaa’, was haar samenvatting van de ochtend en het was wel duidelijk dat ze het naar haar zin had gehad.

Eén van de leidsters kwam naar me toe en zei dat Nomi zich gedroeg alsof ze er al maanden kwam en dat ze overal leuk aan meedeed. Ik was natuurlijk best trots, maar ik ben benieuwd hoe ze zich straks gedraagt als ze er wat langer is. Ik heb zo’n vermoeden dat ze hun handen nog wel vol kunnen gaan krijgen aan haar.

Na de vakantie begint Nomi officieel en ik heb er alle vertrouwen in dat ze het heel leuk gaat hebben!