Het ritme van een derde kindje wordt vaak bepaald door de rest van het gezin. Terwijl Nomi als baby zelf haar ritme kon bepalen, is dat bij Elena wel anders. Want zij moet mee naar de peuterspeelzaal, naar de basisschool, naar ballet, naar zwemles, et cetera. Toen ze nog ‘gewoon’ twee slaapjes per dag deed, lukte dat allemaal wel. Maar nu lijkt ze twee slaapjes een beetje te veel van het goede te vinden, en daardoor wordt het allemaal wel een uitdaging!

Als klein baby’tje

Jonge baby’s slapen vaak overal wel, zo ook Elena. Vooral als we naar de peuterspeelzaal liepen (dat is ongeveer een kwartier lopen) viel ze bijna altijd wel in slaap. Als we dan weer thuis waren, liet ik de kinderwagen in de gang staan, en sliep ze daar nog even door. Als ze moe werd vlak voordat we weg moesten, legde ik haar alvast in de kinderwagen en kon ik haar slapend meenemen. En als ik haar toch wakker moest maken, deed ze daarna gewoon wat eerder weer een slaapje. Dat ging allemaal prima!

Twee slaapjes

Toen kwam de fase waarin Elena twee slaapjes ging doen, om vrij vaste tijden. ’s Ochtends was ze vrij snel weer moe en rond 9 uur sliep ze meestal weer. Dan kon ze lekker een tijdje slapen. Op de dagen dat Lenn naar de peuterspeelzaal moest, haalde ik haar uiterlijk om half 12 weer uit bed om Lenn op te halen.

Haar middagslaapje deed ze na 14.00 uur, als we Nomi hadden opgehaald van school. Als ze een kort ochtendslaapje had gedaan, was dat soms wel eens lastig, omdat ze dan al eerder moe was. Maar met een heleboel aandacht en een bakje met maisvingers konden we het dan wel rekken. Rond half 3 viel ze dan als een blok in slaap, en ook dan kon ze lekker een tijd slapen.

Over naar een slaapje?

Sinds kort heeft ze wat minder slaap nodig en eigenlijk heeft ze wel genoeg aan één slaapje per dag. Maar dan komt het. Als Lenn naar de peuterspeelzaal gaat, zijn we rond 12.00 uur weer thuis en om 13.45 moeten we weer weg om Nomi op te halen. Dan kan ze dus een kort slaapje doen, maar ik weet niet of ze daar genoeg aan heeft.

Het volgende punt is dat ze vrij vroeg alweer moe is. Een hele ochtend wakker blijven is niet altijd een succes. Rond een uurtje of 11 begint ze dan moe te worden en wil ze eigenlijk naar bed. Het meest ideale zou zijn om haar dan in bed te leggen en te laten slapen totdat we Nomi op moeten halen. Maar ja, Lenn moet natuurlijk van de peuterspeelzaal gehaald worden en ik laat Elena absoluut niet alleen thuis.

Hoe we het nu doen

Momenteel gaat Elena ’s ochtends gewoon naar bed, waar ze vaak eerst nog even gaat spelen. Vervolgens gaat ze slapen en dan kan ze best een lang slaapje doen. Soms moet ik haar om half 12 wakker maken om Lenn op te halen, soms is ze al eerder wakker. Op de dagen dat Lenn niet naar de peuterspeelzaal gaat, kan ze lekker blijven slapen. Hoe lang ze slaapt is heel verschillend. Soms is ze om 10.00 uur weer wakker, soms pas om 12.00 uur.

Als ze vroeg wakker is, gaat ze ’s middags ook weer lekker slapen. Maar als ze lang geslapen heeft, wil ze dat niet. Ze gaat dan wel naar bed, maar daar gaat ze zitten spelen en na een tijdje wil ze er dan weer uit. Dan is ze ’s middags hartstikke gezellig, maar ’s avonds is ze dan wel vroeg moe. Vroeg avondeten is vaak geen optie. Twee dagen in de week heeft Nomi zwemles tot 18.00 uur en twee dagen per week werkt Bart tot 18.00 uur, dus we eten altijd daarna pas. Als Elena echt niet meer te genieten is, geef ik haar alvast een potje en dan gaat ze daarna naar bed. Nomi en Lenn moeten dan even zachtjes doen als we ze naar bed brengen, maar over het algemeen gaat dat vrij goed.

Het wel-of-niet-wakker-maken dilemma

Als Elena ’s ochtends op tijd gaat slapen, zou ik haar wakker kunnen maken, zodat ze ’s middags weer gaat slapen. Maar dat is altijd wel een gok. Want toen ik dat laatst deed, wilde ze ’s middags alsnog niet slapen. Daarnaast wil ik haar eigenlijk ook gewoon laten slapen zolang ze dat wil, dus meestal doe ik dat.

Momenteel slaapt ze ongeveer de helft van de middagen. De andere middagen gaat ze wel naar bed en pakt ze haar rustmomentje, maar slapen doet ze niet. En doordat ze haar ochtendslaapje nog wel echt nodig heeft, heeft ze momenteel een beetje een raar ritme. Ik denk dat haar slaapje uiteindelijk wel zal opschuiven en dat ze dan tussen de middag naar bed gaat, maar momenteel is ze daar nog niet aan toe.

Dus nu doen we het nog even op deze manier. Als ze ’s avonds op tijd moe is, gaat ze gewoon wat eerder naar bed. En als ze ’s middags toch een slaapje heeft gedaan en daardoor ’s avonds nog niet zo moe is, blijft ze nog iets langer beneden!

Hoe ging dat bij jullie bij kindjes die mee moesten gaan met het ritme van grote broer(s) of zus(sen)?