Ik was de borstvoeding al een tijdje aan het afbouwen, de laatste tijd kreeg Elena een combinatie van borstvoeding en kunstvoeding. Uiteindelijk dronk ze nog 1 keer bij mij, en laatst heeft ze zelf besloten dat het mooi is geweest. Dus nu ben ik na ruim 3,5 jaar gestopt met borstvoeding en stiekem ben ik best een beetje trots op dat getal.
Hoe het begon
Toen ik zwanger was van Nomi, nam ik me voor om haar borstvoeding te geven. Maar als het erg moeizaam zou gaan, zou ik ermee stoppen, zei ik toen. Want het moest wel leuk blijven. Na de keizersnede leek het er even op dat het niet zou gaan lukken, omdat ik heel weinig melk had en Nomi te veel afviel. Van de verpleegkundige in het ziekenhuis moest ze bijgevoed worden met kunstvoeding en ze had er weinig vertrouwen in dat het zou lukken. Ik moest na iedere voeding kolven als ik nog een kans wilde hebben dat het zou lukken. Dat deed ik en de borstvoeding begon op gang te komen. Een beetje té goed zelfs, want achteraf gezien had ik veel te veel gekolfd.
Eenmaal thuis had ik een flinke overproductie, de melk spoot eruit, ik kon me minstens vijf keer per dag omkleden… Even dacht ik ‘waar ben ik aan begonnen?’. Achteraf gezien had ik helemaal niet zo vaak moeten kolven, maar dat was toen natuurlijk al te laat. Gelukkig nam die overproductie vrij snel af en even later was de vraag en het aanbod vrij goed op elkaar afgestemd.
Steeds makkelijker
Het voeden ging steeds makkelijker. Nomi dronk over het algemeen om de 2,5 a 3 uur en ’s avonds wat vaker. Dan lag ze bijna de hele avond bij me en zo dronk ze haar buikje goed vol voor de nacht. ’s Nachts werd ze wakker om te drinken en vervolgens viel ze meteen weer in slaap, dus het ging allemaal hartstikke makkelijk.
Borstvoeding blijven geven toen ik weer zwanger raakte
Toen Nomi 11 maanden oud was, raakte ik zwanger van Lenn. Ik besloot door te gaan met de borstvoeding en ik dacht, we zien wel waar het schip strandt. Ik had verwacht dat mijn melk wel een keer op zou raken. Mijn productie werd wel minder, maar het is nooit helemaal stil gevallen. Dus toen Lenn geboren werd, kreeg Nomi nog steeds borstvoeding en vervolgens dronken ze allebei bij mij.
Tandemvoeden
De term daarvoor is tandemvoeden. Al in het ziekenhuis dronk Nomi bij mij. Ze was toen anderhalf en dronk nog 1 keer per dag. Eenmaal thuis ging ik er gewoon mee verder, maar ik merkte dat ik het wel zwaar vond. Lenn was alles behalve een makkelijke baby, die ik zowel overdag als ’s nachts urenlang zat te troosten. Wat ook lastig was, was dat ik natuurlijk genoeg voeding moest hebben voor Lenn. Dus ik liet eerst Lenn drinken, en daarna Nomi. Daardoor moest Nomi soms even wachten en daar was ze het niet altijd mee eens. Na iets meer dan 2 maanden tandemvoeden was ik er klaar mee. Ik besloot ermee te stoppen en dat ging vrij makkelijk.
Borstvoeding voor Lenn
Bij Lenn ging de borstvoeding wat minder makkelijk dan bij Nomi. Hij bleek koemelkallergie te hebben en daardoor at en dronk ik zelf niks meer waar koemelk in zat. Dat ging even goed, maar vervolgens liep mijn productie telkens terug. Het lukte me niet om weer genoeg melk te krijgen en daardoor moest ik het combineren met kunstvoeding. Volgens het consultatiebureau had Lenn geen koemelkallergie en moest ik eerst gewone kunstvoeding proberen. Nou, hij krijste het uit… Voor mij was het duidelijk dat hij er niet tegen kon, maar van het consultatiebureau moesten we eerst alle andere allergieën uitsluiten voordat we een verwijzing voor de kinderarts (en dus een vergoeding voor dieetvoeding) konden krijgen. Eerst dachten ze dat hij niet tegen gluten kon, toen zou het alleen brood zijn, toen moesten we hem telkens een aantal dagen maar één soort vaste voeding geven… Wat we ook deden, hij bleef maar huilen. Ik was er zo vreselijk klaar mee dat ik zelf dieetvoeding ben gaan halen. Toen ging het heel snel beter met Lenn en wat was ik blij!
De borstvoeding had er wel flink onder geleden en ik had steeds minder melk. Ik combineerde borstvoeding met dieetvoeding (Pepti), maar Lenn dronk steeds meer kunstvoeding. Na ongeveer een jaar stopte ik helemaal met de borstvoeding. Een stuk eerder dan bij Nomi, maar ik vond het wel prima. Lenn deed het goed op de Pepti, het was alleen een beetje jammer dat we nooit een verwijzing naar de kinderarts hebben gekregen. Daardoor is de koemelkallergie nooit officieel vastgesteld en moesten we de dieetvoeding zelf blijven betalen. Gelukkig kon ik regelmatig potten overnemen van anderen (op Facebook is hier een groep voor), waardoor ik niet te volledige prijs hoefde te betalen.
Borstvoeding geven aan Elena
Toen ik bij Lenn stopte met borstvoeding, dacht ik niet dat ik ooit nog een derde kindje zou krijgen. En ik moest zeggen dat ik tijdens de zwangerschap eigenlijk niet stond te springen om borstvoeding te geven. Uiteindelijk besloot ik het toch te proberen, maar als het net zo zou gaan als bij Lenn, zou ik meteen een doorverwijzing naar de kinderarts eisen. Gelukkig was dat niet nodig en de borstvoeding verliep vrij makkelijk. Alleen Elena’s te verborgen tongriem maakte het even lastig, maar over het algemeen ging het prima.
Na een maand of acht leek ik niet meer altijd genoeg borstvoeding te hebben. Elena bleef om voeding vragen en raakte gefrustreerd tijdens het drinken. Ik had natuurlijk vaker kunnen gaan kolven en beter mijn best kunnen doen om mijn productie omhoog te krijgen. Maar om heel eerlijk te zijn vond ik het wel prima. Ik besloot de borstvoeding te gaan combineren met kunstvoeding en toen had ik weer een hele tevreden baby. Door het combineren liep mijn productie verder terug, waardoor ik steeds minder borstvoeding ging geven en Elena uiteindelijk nog maar een keer per dag bij mij dronk.
Het einde van de borstvoedingsperiode
Vlak na haar eerste verjaardag kreeg ze steeds minder interesse in borstvoeding. ’s Ochtends had ze veel meer interesse in een boterham dan in borstvoeding. In plaats van eerst borstvoeding en dan brood, deed ik het andersom. Dan dronk ze maar heel even en dan was ze er weer klaar mee. Ze vroeg dan ook niet om een fles, ze vond het gewoon wel goed. En de laatste tijd wilde ze ’s ochtends helemaal niet meer bij mij drinken. Als ik haar aan wilde leggen, draaide ze haar hoofd zelfs weg. Ze leek er klaar mee te zijn, en ik besloot helemaal te stoppen met de borstvoeding.
In totaal heb ik dus ruim 3,5 jaar borstvoeding gegeven. Eerst 20 maanden aan Nomi, toen 2 maanden aan Nomi en Lenn samen, vervolgens bleef ik Lenn voeden totdat hij ongeveer een jaar was en daarna heeft Elena ruim een jaar borstvoeding gehad. Ik ben blij dat dat allemaal gelukt is en ik ben er ook best een beetje trost op. Maar nu is het mooi geweest, en dat vind ik ook prima!