Vlak voor de zomervakantie had ik een gesprekje over Lenn op de peuterspeelzaal. Dat heeft iedere ouder hier op de peuterspeelzaal als je kind drie jaar wordt. Ik had zelf een paar dingen waar ik het over wilde hebben, bijvoorbeeld Lenns spraak. Voor mijn gevoel liep hij namelijk wat achter, en ik wilde de leidster even vragen wat zij ervan vond en of het verstandig zou zijn om een logopediste in te schakelen.

Logopedie?

Lenn spreekt nog lang niet alle letters goed uit. Een ‘k’ wordt vaak een ’t’ en soms kan ik zijn verhalen niet helemaal volgen. De leidster herkende dat wel, maar zij vond juist niet dat hij achter liep. ‘Volgens mij is hij in zijn hoofd juist al heel ver, en kan zijn uitspraak dat niet helemaal bijhouden.’ Dat was de eerste keer dat ik dat hoorde en zo had ik er nog helemaal niet naar gekeken.

Een tijdje later kwam de logopediste op de peuterspeelzaal en zij heeft eventjes met Lenn gepraat. Ook zij zei dat hij juist een hele grote woordenschat heeft en lange zinnen maakt. Daardoor kan zijn uitspraak dat niet helemaal bijbenen, maar volgens haar komt dat vanzelf wel. Heel fijn natuurlijk!

‘Lenn, heb je dat echt zelf gemaakt?’

Knutselen is ook zoiets. Hij kwam thuis met knutselwerkjes die er echt goed uitzagen. ‘Heb je dat zelf gemaakt? Of heeft iemand jou geholpen?’ ‘Dat heb ik zelf gemaakt!’. Toen hij weer het klasje uitkwam met een knutselwerkje, besloot ik eens te vragen of hij het wel helemaal zelf gemaakt had. Lenn is namelijk wel het type kind die iemand anders zijn knutselwerkje laat maken, omdat hij er zelf geen zin in heeft. Maar hij bleek het toch echt zelf gemaakt te hebben.

‘Wat praat hij al goed!’

De laatste tijd hoor ik regelmatig dat hij zo goed praat. En iedere keer ben ik weer een beetje verbaasd. Misschien komt het doordat Nomi natuurlijk veel beter praat, aangezien zij anderhalf jaar ouder is. Daardoor lijkt Lenn misschien minder goed te praten dan hij eigenlijk doet.

Toen we laatst voor Elena op het consultatiebureau waren, hadden we het ook even over Lenn. Eerst vroeg de assistente al hoe oud hij was. Lenn zei dat hij drie was, en ze assistente vroeg of dat echt zo was. Ik dacht eerst dat ze dacht dat hij nog twee was, want Lenn is niet bepaald groot. ‘Maar wanneer wordt hij dan vier?’ Ze was helemaal verbaasd dat hij nog maar net drie was en ze zei dat hij dan wel heel ver voor loopt.

‘Wat loopt hij ver voor!’

Vervolgens mochten we naar de arts, en daar hadden we praktisch hetzelfde gesprek. Volgens haar zit Lenn al op kleuterniveau. Ook zijn manier van grapjes maken hoort helemaal bij de kleuterleeftijd, volgens haar. Ik vond het vooral erg bijzonder dat ze dat in zo’n korte tijd kon zien, maar ze weet natuurlijk wel waar ze het over heeft.

Wat hij allemaal nog níet kan

Natuurlijk vind ik het fijn dat Lenn zich goed ontwikkelt, maar voor mijn gevoel loopt hij niet zover voor als mensen zeggen. Lenn kent bijvoorbeeld nog lang niet alle kleuren en haalt ze vaak door elkaar. Eigenlijk kent hij alleen de kleuren blauw en roze goed. Hij telt steevast ‘1, 2, 4, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13…’ En dan begint hij weer bij 10.

Waarom ik het stiekem toch wel fijn vind

Mijn kinderen hoeven echt niet voor te lopen hoor, zolang ze zich een beetje goed ontwikkelen ben ik al lang blij. Ik vind het veel belangrijker dat ze lekker in hun vel zitten en plezier hebben. Maar stiekem vind ik het toch wel fijn dat Lenn voorloopt, aangezien hij op de basisschool een vroege leerling zal zijn. Hij zal precies twee jaar kleuteren en dat is best kort. En als je dan achter zou lopen, zou hij het misschien best moeilijk krijgen op school.

Nou schijnt het helemaal nog niet veel te zeggen als een peuter voor (of achter) loopt. Het kan best zo zijn dat zijn ontwikkelingen nu een tijdje wat langzamer gaat, en dat hij straks vrij gemiddeld is als hij op de basisschool begint. Maar dat zullen we dan allemaal wel weer zien!