Inmiddels is Nomi alweer 5 en een half en daar is ze heel erg trots op. Nog even en dan is ze geen kleuter meer en dat is wel te merken. Ze groeit als kool, lijkt soms wel een puber en ze is ontzettend bijdehand. Vandaag klets ik jullie weer even bij over haar.

Wiebeltanden!

‘Mama wanneer krijg ik nou een wiebeltand?’ ‘Ja maar mijn vriendinnen hebben dat al wel en ik wil dat ook!’. Tja, dat krijg je als je de jongste bent van je vriendinnen. Maar twee weken geleden was het opeens zo ver; ze had een wiebeltand. Ze was helemaal blij en trots en ze zei meteen dat ze dat op school wilde vertellen. Een paar dagen later bleek de tand ernaast ook los te zitten en nu lijkt één van haar boventanden ook heel iets te wiebelen. Ik had verwacht dat ze dat heel spannend zou vinden, want ze vindt dingen vrij snel spannend. Maar dat bleek helemaal niet zo te zijn, ze vindt het juist hartstikke leuk.

Naar groep 3

Tijdens het thuisonderwijs bleek weer dat Nomi echt uitdaging nodig heeft, anders gaat ze zich vervelen. Ze was zo klaar met haar groep 2 werkjes en ze vond alles ‘veel te makkie’. Nomi’s juf twijfelde nog een beetje of Nomi sociaal-emotioneel klaar is voor groep 3, maar tijdens een videogesprek is de knoop doorgehakt en Nomi’s juf zei tegen Nomi dat ze na de zomervakantie naar groep 3 mag. Nomi was helemaal blij! Ze wil ontzettend graag nieuwe dingen leren en (ook niet onbelangrijk voor haar) dit betekent dat ze volgend jaar bij haar vriendinnen in de klas blijft.

Puber?

Dat peuters pubergedrag kunnen laten zien wist ik wel, maar Nomi lijkt soms ook een heuse puber. Laatst was ze boos op mij omdat ze ‘nog steeds’ geen eigen make-up mag hebben, want dat wil ze ’s ochtends op doen voordat ze naar school gaat… Verder gaat ze overal over in discussie, ik ben regelmatig ‘de stomste mama van de hele wereld’, ze probeert te onderhandelen en te chanteren om haar zin te krijgen… Als ze iets niet mag, beweert ze dat ze nooit meer tegen me gaat praten (en dat houdt ze dan hooguit een minuut vol).

Gelukkig kan ze ook heel lief zijn. Ze is hartstikke lief voor Elena. Voor Lenn niet altijd, ze maken regelmatig ruzie. Maar uiteindelijk is ze wel altijd de beschermende grote zus en ze kan echt een moedertje zijn. Ze is echt een kletskous en ik vind het heerlijk om soms even 1 op 1 tijd met haar te hebben. Dat is soms wel lastig, met drie kinderen, maar laatst zijn we bijvoorbeeld even samen gaan shoppen en dat soort dingen zijn altijd erg gezellig met haar.

Verveling

Vandaag mag ze weer naar school en dat is ze erg blij om. De verveling begon namelijk wel echt toe te slaan. Het speelgoed in huis was niet meer interessant, ze had geen zin meer in werkboekjes en ze was zelfs klaar met buiten spelen. Het enige wat ze leuk bleef vinden, was met andere kinderen spelen. Er grenst een speeltuintje aan onze tuin en daar is ze regelmatig te vinden, zeker als er andere kinderen zijn. Wat dat betreft was ze dus ook wel echt toe aan school!