‘Mama’ was Nomi’s eerste woordje. Toen ze het eenmaal kon zeggen, gebruikte ze het woord ook meteen erg vaak. Even later volgde ‘papa’, maar een paar maanden later begon ze ‘Bart’ te zeggen tegen mijn man. Ik kon er wel om lachen, hij zelf niet zo. Gek genoeg heeft ze mij nooit bij mijn voornaam genoemd, maar Nomi heeft wel een aantal andere bijnamen voor mij.

‘Moeder’

‘Moeder, mag ik wat lekkers?’. Dit was haar eerste andere benaming dan ‘mama’ die ze voor mij gebruikte. Ook als ze het over andere moeders heeft, gebruikt ze het woord ‘moeder’ en geen ‘mama’. Terwijl Nomi’s klasgenootjes mij aanspreken met ‘mama van Nomi‘, zegt zij zelf altijd ‘moeder van …’.

‘Moemie’

Geen idee hoe ze hierbij komt, maar ik ben ook regelmatig ‘moemie’. Meestal zegt ze dan ‘lieve moemie’ en wil ze iets van me.

‘Mevrouw’

Laatst vroeg ze tijdens het boodschappen doen aan me ‘mag ik deze ranja hebben, mevrouw?’. Ik werd een beetje raar aangekeken door iemand in de supermarkt en ik zei ‘zeg maar gewoon mama hoor’. ‘Nee, ik noem jou nu mevrouw.’ Aha.

‘Meneer’

Ze zegt nu ook al een tijdje ‘meneer’ tegen me. De eerste keer was het grappig, maar nu mag ze er van mij wel weer mee stoppen.

‘Mamacita’

Dit zal ze wel ergens gehoord hebben, en deze benaming geeft ze mij sinds kort ook.

‘Anna’

‘Anna?’ ‘Wie?’ ‘Anna, dat ben jij.’ Overigens heeft dit niks met Frozen te maken volgens Nomi, ze wil mij gewoon graag Anna noemen.

‘Stomste van de hele wereld’

En de laatste; ‘stomste van de hele wereld’. Als ze vlak voor het eten geen snoep mag, als ze op moet ruimen, als ze geen sokken in haar sandalen mag dragen, et cetera.

Welke bijnamen heeft jouw kind voor jou?