Nomi had als dreumes al een duidelijke eigen smaak qua kleding en dat is nooit veranderd. Ze weet precies wat ze wel en niet mooi vindt. Daarom kopen we nieuwe kleding bijna altijd samen, want dan weet ik zeker dat ze het mooi vindt. Maar ook haar zelf uitgekozen kleding wil ze soms niet aan en dat zorgde wel eens voor strijd tijdens het aankleding. Nadat ze voor de zoveelste keer ellenlang voor haar kledingkast stond te kijken, besloot ik het anders aan te pakken. En dat werkte perfect!

Zelf laten kiezen

Eerst liet ik haar dus wel eens helemaal zelf kiezen. Maar dat leverde combinaties op waar ik haar echt niet in naar school wilde laten gaan, en het duurde ook gewoon ontzettend lang. Als we ’s avonds uitkozen wat ze de volgende ochtend aan zou doen, wilde ze ’s ochtends opeens toch iets anders aan. Je snapt misschien wel dat ik daar een beetje klaar mee was.

Toch keuzes geven

Op dat moment was ik hoogzwanger van Elena en ik zag het echt niet zitten om met een pasgeboren baby in huis telkens strijd te hebben met mijn kleuter over kleding. Daarnaast kon ik ieder moment bevallen en dacht ik, straks moet ik opeens naar het ziekenhuis en moet iemand uitkiezen wat Nomi aan moet doen. Mede dankzij de hormonen werd ik nogal een control freak en ik besloot setjes kleding klaar te leggen, voor het geval ik opeens al zou bevallen. Dan wist ik zeker dat ze er leuk bij zou lopen.

Eigenlijk was het de bedoeling dat die setjes kleding gewoon op Nomi’s kamer zouden blijven liggen, totdat Elena geboren werd. Maar Nomi zag het liggen en vroeg of ze een van de setjes aan mocht. Nou ja, prima. En ik legde er weer een ander setje bij. Telkens koos Nomi weer kleding uit die ik had klaargelegd en ik dacht, ‘hé, dit werkt best goed!’.

Zelf kiezen en zelf aankleden

Ik sprak met Nomi af dat ze ’s ochtends een van de setjes die ik had klaargelegd aan zou doen. Dat bleek heel goed te werken! Er lagen altijd minimaal drie setjes kleding klaar, waar ze uit kon kiezen. Dat vulde ik telkens weer aan met een nieuw setje, en zo kon zij iedere keer kiezen. Ze kwam ’s ochtends aangekleed uit haar kamer en ze was iedere keer weer trots op wat ze had uitgekozen.

Een jaar later

Dit bleven we zo doen en inmiddels zijn we een jaar verder. Heel soms is Nomi het niet eens met wat er ligt en pakt ze zelf iets uit de kast, maar meestal pakt ze gewoon iets wat ik klaar heb gelegd. Soms krijg ik commentaar van haar, als er bijvoorbeeld maar een setje ligt. Of als ik telkens dezelfde dingen neerleg. Daar heeft ze ook wel gelijk in, maar ik vind het zo lekker makkelijk om kleding van het droogrek te pakken en het meteen weer klaar te leggen!

Over het algemeen werkt dit dus heel goed. Er liggen meestal 2 of 3 setjes kleding klaar en daar kiest ze uit. Soms blijft er een keer iets een hele tijd liggen omdat ze het niet aan wil, maar dat komt niet vaak voor. En als dat wel zo is, ruil ik het voor iets anders, want ik vind dat ze er zelf ook wel iets over te zeggen mag hebben. En op deze manier scheelt het een heleboel strijd!